Custom Search

Aug 19, 2009

สุวิกรม อัมระนันท์



ที่มา: สยามธุรกิจ

เรื่องราวความไฮเปอร์กับคำถามที่น่าค้นหา
“ทำไมคุณแม่ถึงรักคุณพ่อครับ” ประโยคเด็ดโดนใจนี้

เป็นฉนวนเหตุจากการได้ไป
ดูหนังไม่มีบทไม่มีสคริปต์ ตามติดชีวิตเด็กเอนท์
“สุวิกรม อัมระนันท์”หรือเปอร์
แทน
ชื่อเรียกแบบยาวๆ เต็มยศของ

เด็กหนุ่มวัยรุ่นเจ้าของคำถามข้างต้น
เขามีหลากหลายคำตอบที่ใครหลายคน...ไม่คาดคิด
มีความโรแมนติก

ช่างน่าค้นหาและมีความเป็นส่วนตัวในมุมที่....
ใครหลายคนเข้าไม่ถึง...

ไปตาม ติดกันใกล้ๆ ดีกว่า
เผื่อหลังวาเลนไทน์นี้คุณจะมีเรื่องดีๆ
ไว้แอบคิดสะกิดใจ
พ.ศ.2531 นั่นคือปีที่เขาเกิด

ปัจจุบันใช้ชีวิตแบบสามัญ
กับการ
เป็นนักศึกษาของคณะวิศวกรรมศาสตร์
ในมหาวิทยาลัยของรัฐแห่งหนึ่ง

ด้วยปณิธานมุ่งมั่นที่อยากเป็นคนเก่ง
เหมือนคุณพ่อ(วุฒิพร อัมระนันทน์) ผู้เป็นไอดอลในดวงใจ
เปอร์จบมัธยมปลายจากโรงเรียนสวนกุหลาบ
เขาสนใจและมีความสามารถด้านดนตรีไทยและดนตรีสากล
เคยได้รับรางวัลพระราชทานจากสมเด็จพระเทพฯ
จากการประลองบรรเลงเพลงวงมโหรีระดับประเทศ
และรางวัลประกวดหุ่นยนต์ประดิษฐ์ด้วย

ความเรียบง่ายสบายๆ แฝงอยู่ในคำถาม และคำตอบ....นี้

ตอนนี้ทำอะไรอยู่
เรียนครับ
เรียนเสร็จ ก็มาออฟฟิต(จีทีเอช)
พูดคุยกับสื่อ
เตรียมโปรโมทภาพยนตร์ครับ
ความคาดหวังและโปรเจ็กต์ในอนาคตที่อยากทำ

ตอนนี้ผมเรียนวิศวะโยธา เคยคิดไว้ว่าอยากสร้างบ้านใต้น้ำ
เห็นจากการที่เขาสร้างอุโมงใต้น้ำได้
มันก็น่าจะสร้างบ้านใต้น้ำได้นะครับ(ยิ้ม)

สิ่งรอบตัวที่อยากเปลี่ยน
อยากให้กรุงเทพฯ รถไม่ติด
ให้อากาศร้อนมาเป็นอากาศที่เย็นคนจะได้ใจเย็นๆ ไม่โกรธ
ไม่ทะเลาะกัน


ฆ้องวง ดนตรีไทยให้เอกลักษณ์
ผมชอบฆ้องวง แม้มันไม่ใช่ตัวเด่นที่สุด
ซ่อนอยู่หลังระนาดเอก แต่เวลาที่เล่นออกมาแล้ว
เสียงมันจะเด่นออกมาและมีเสน่ห์เป็นเอกลักษณ์

ดนตรีทำให้มีโลกอีกโลกหนึ่งให้ได้ปลดปล่อย
ผมเล่นดนตรีมาตั้งแต่เด็กๆ
ทางบ้านปลูกฝังไว้

ที่เล่นเป็นตอนนี้ก็มี ฆ้องวงเล็ก
ระนาดเอก
ระนาดทุ้มและเบส

ศิลปินสุดโปรด
ผมชอบการเป็นเพอร์ฟอร์เมอร์ของพี่ป็อดโมเดิร์นด็อก

เขามีความเป็นธรรมชาติอยู่ในตัว
ชอบกรู๊ฟไรเดอร์ ทีโบน
และ Bad Company กับวงQueen

เรื่องที่ดีใจที่สุดในชีวิต

เป็นเรื่องที่เพื่อนๆ(ผู้หญิง)
พวกเขาทำเซอร์ไพรสซ์
โดยที่แอบนัดไว้กับคุณแม่
เพื่อมาแฮปปี้เบิร์ดเดย์
ที่หน้าห้องนอนที่บ้านผม
ตอนนั้นปลื้มมาก เพราะจริงๆ ผมเป็นคนชอบนอน
นอนแล้วปลุกยากด้วย แต่วันนั้นตกใจตื่นขึ้นมาอย่างดีใจ

เรื่องที่เสียใจที่สุด และเหตุการณ์ที่อยากกลับไปแก้ไข

ผมไม่เคยเสียใจเรื่องอะไร
ถ้ารู้สึกก็เพียงวันเดียวเดี๋ยวก็หาย

และไม่อยากกลับแก้อะไรในอดีตด้วย
ผ่านมาด้วยการเรียนรู้จะดีกว่า
เวลาและอารมณ์ที่รู้สึกดี
ผมชอบเป็นผู้ให้ ให้ใครก็ได้ ให้ได้ทุกๆ คน

และพุดอย่างลูกผู้ชายว่า...ไม่เคยคาดหวังกับ
สิ่งที่ให้ด้วย กำหนด “ความคิด” ให้ชีวิตต้อง...ประสบความสำเร็จ
ผมกลัวมาก ที่จะไม่ประสบความสำเร็จในชีวิต
แต่ก็เข้าใจว่ามันไม่เสมอไป บางที่คนเราไม่
ต้องประสบความสำเร็จก็อยู่ในสังคมได้ เพียงแต่ว่า...
สังคมมีการวัดคุณภาพของคน
จากความสำเร็จอะไร
หลายคนอาจจะพูดได้ดีมากมาย
แต่ทำอะไรได้ไม่ดีสักอย่าง
ควรวัดกันที่การกระทำไม่ใช่คำพูด

ผมก็พยายามจะเป็นอย่างนั้นครับ
มีคุณพ่อเป็นฮีโร่ ผมเลือกเรียนวิศวะฯ
เพราะคุณพ่อเป็นวิศวกรที่เก่ง
ไม่อย่างใดอย่างหนึ่ง
แต่คุณพ่อเก่งทุกอย่าง
คุณพ่อจะลงมือทำจริงกับทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่าง
และการวิศวะทำให้เรามีวิธีการคิดเป็นระบบ
มีเหตุมีผลด้วย ถ้าไม่มีคุณแม่กับคุณพ่อ
ก็จะไม่มีเปอร์ดีเท่ากับวันนี้


ถ้าให้เลือกเป็นใครก็ได้ในหนึ่งอาทิตย์จะเป็นใคร
อยากเป็นคุณพ่อครับ จะเข้าไปเรียนรู้ทุกอย่างเลยว่า 1 วัน

คุณพ่อทำอะไร ทำไมถึงได้เก่งอย่างที่เป็น
อะไรทำให้ถึงอยากรู้ว่า
ทำไมคุณแม่ถึงรักคุณพ่อ?
(ยิ้ม).......................แล้วพี่ว่าทำไมหละ?
ความรักที่ดี คืออะไร คือการให้โดยที่ไม่ได้หวังอะไร ตอบแทน
วาเลนไทน์ ทุกๆ ปี
ผมชอบไปที่คนเยอะๆ นั่งอยู่คนเดียว

ชอบนั่งอยู่มุมตึกของสยามดิสฯ มองมาที่รถไฟฟ้า
มองคนเดินจับมือกัน โดยที่ผมไม่เป็นทุกข์ กับการที่ไม่ได้อยู่กับใคร
แต่ผมยิ้ม มีความสุขกับมันโดยไม่อิจฉา

กลับรู้สึกดีที่เห็นคนเขารักกัน ประหม่าเวลาอยู่ใกล้ผู้หญิง
ผมเป็นคนกลัวผู้หญิงมาก

เด็กๆจะชอบเล่นกับเพื่อนผู้หญิง
จนเพื่อนล้อว่าเป็นตุ๊ด แต่พอเข้ามัธยมอยู่ ร.ร ชายล้วน
เห็นผู้หญิงหน้าตาดีหรือไม่ดีก็กลัวผู้หญิงไปหมดเลย
กลัวที่จะอยู่ใกล้ กลัวที่ถูกเนื้อต้องตัวเค้า
ประหม่า
ไม่อยากคุยด้วย
กลัวเค้าว่าพี่หน้าตาน่าเกลียด(หัวเราะ)

ถ้าถามผมต่อว่า เสน่ห์ของผู้หญิง

ตอบได้เลยอยู่ที่ความจริงใจครับ

ที่ๆ ชอบไป พักผ่อน
ทะเลที่หัวหิน ไปแล้วชอบขี่ม้าครับ
ชอบมาก อีกที่คือร้านอาหารชื่อ “ลมหวน”
ชอบไปนั่งฟังเพลง ว คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย
มองตัวเอง ตอนนี้เหมือนหาตัวเองเจอ...แต่ยังไม่เริ่มทำอะไร

ถ้ามีกรอบมาวัดว่าอยู่ตรงไหน
ตัวผมอยู่ในกรอบ...นะ
แต่อยู่ตรงเส้นพอดีเป๊ะ…(ยิ้ม)
ผมเป็นตัวเองไม่เป็นใคร คล้ายกับรองเท้า
นึกอยากใส่ไปไหนก็ไป
รองเท้าคือเป็นคู่ๆ
มันต้องมีใครสักคนไปด้วย
แต่เป็นผมข้างเดียวก้ไปได้ครับ(ยิ้ม)...

หลายครั้งที่คนตอบ...คงเบื่อคำถามและคำถามไม่มีคำตอบ

หนุ่มน้อยนาม “เปอร์” ผู้นี้เอาความเป็นตัวเองมาเต็มพิกัด
แนะนำตัวอย่างเรียบง่ายดาย ไม่ปรุงแต่ง
ท้ายสุด...
ใครอยากรู้คำตอบว่า....
ทำไมคุณแม่ถึงรักคุณพ่อ?

ลองหาโอกาส ถามเขาดูสิ......
แล้วคุณจะรู้ว่าเขาน่าค้นหาอย่างไร.