รศ. ดร. วรากรณ์ สามโกเศศ
ในโลกที่มีประชากรปัจจุบันประมาณ 6,000 ล้านคน มีสถิติในเรื่องต่างๆ มากมาย
จนไม่เห็นชัดเจน
หากย่อโลกของ 6,000 ล้านคน เป็นหมู่บ้านเล็กๆ
ที่มีประชากร 100 คน อาจทำให้เห็นบางภาพได้ชัดเจนขึ้นใน 100 คนของหมู่บ้านนี้
มีคนเอเชีย 57 คน
คนยุโรป 21 คน
คนในทวีปอเมริกาเหนือและใต้ 14 คน
และคนอาฟริกา 8 คน
โดยเป็นหญิง 52 คน
ชาย 48 คน
70 คนเป็นคนผิวสี (เหลืองหรือดำ)
ส่วนอีก 30 คน เป็นคนผิวขาว (คอเคเซียน)
89 คนเป็นรักต่างเพศ
และ 11 คน เป็นรักร่วมเพศ
6 คนใน 100 คน เป็นเจ้าของทรัพย์สินร้อยละ 59 ของทั้งโลก
และทั้ง 6 คนนี้เป็นคนอเมริกัน
ในด้านความยากจน ใน 100 คนนี้มีอยู่ 19 คน ที่ยากจนสุดสุด
ชนิดมีปัจจัยสี่ไม่ครบ มีรายได้ต่ำกว่าวันละ 1 เหรียญสหรัฐ
(ปรับค่าครองชีพแล้วเพื่อให้ใช้เปรียบเทียบระหว่างประเทศได้)
กระจายอยู่ในเอเชียใต้ (อินเดีย ศรีลังกา ปากีสถาน) 7 คน
ในแอฟริกา 5 คน ในเอเชียตะวันออก (จีน พม่า เขมร ลาว ไทย) 4 คน
และในละตินอเมริกาและตะวันออกกลาง 3 คน
สำหรับคนที่มีฐานะดีขึ้นมาเล็กน้อยมีรายได้วันละ 1-2 เหรียญสหรัฐ
แต่ก็ยังยากจนคือพอมีปัจจัยสี่แต่ก็ขาดสิ่งอื่นๆ อีกมากมายมีอยู่ 28 คนใน 100 คน
ดังนั้นเมื่อรวมคนยากจนสุดสุด
กับยากจนเข้าด้วยกันแล้วก็มีจำนวน 47 คน (19+28)คนเหล่านี้บางส่วนไม่มีอาหารกินครบทุกมื้อ
และไม่มีน้ำสะอาดบริโภคอย่างเพียงพอ
ขาดบริการสาธารณูปโภคที่มีมาตรฐาน ขาดโอกาสการศึกษา ฯลฯ
จนอาจเรียกได้ว่าไม่มีความเป็นอยู่สมฐานะ
แห่งความเป็นมนุษย์อย่างแท้จริงในแต่ละวัน
มีคนตายด้วยสาเหตุจากความยากจนนี้ 0.33 คน
(พูดคร่าวๆ ว่า 3 วัน ตายครบ 1 คน)
โดยตายด้วยโรคมาลาเรีย วัณโรค ท้องเสีย โรคติดเชื้อ ฯลฯ ในหนึ่งปี
ใน 100 คนนี้จะตายด้วยมาลาเรีย 0.5 คน เกือบทั้งหมดเป็นเด็กที่อยู่ในแอฟริกา
ถึงแม้จะเป็นโรคที่ป้องกันได้และรักษาได้ก็ตามที
เมื่อดูสถิติแล้วจะเห็นว่าหมู่บ้านนี้มีเพียง 53 คนเท่านั้น
ที่มีฐานะทางเศรษฐกิจเรียกว่า
"พอไปได้" กล่าวโดยทั่วไปคนในสหรัฐอเมริกา ยุโรปตะวันตก
และบางประเทศในเอเชียมีฐานะทางเศรษฐกิจดีกว่าคนในภูมิภาคอื่นๆ
ที่น่าสนใจก็คือสหรัฐอเมริกาที่มีประชากรอยู่ในหมู่บ้านนี้เพียง 5 คนเท่านั้น
แต่ มีความกินดีอยู่ดีเป็นพิเศษเหนือกว่าคนเกือบทั้งโลก
ในจำนวน 5 คนนี้มีอยู่ 0.16 คน
ที่มีรายได้มากกว่าปีละ 5 ล้านเหรียญสหรัฐ
สำหรับคนไทย ใน 100 คนนี้มีคนไทยอยู่ 1 คน
บางส่วนของร่างอยู่ในประเภท
มีรายได้ต่ำกว่า 2 เหรียญสหรัฐต่อวัน
และบางส่วนของร่างมีรายได้ทัดเทียมกับ 5 คน
ของสหรัฐอเมริกาด้วยซ้ำความสามารถ
ในการอ่านออกเขียนได้ของหมู่บ้านแตกต่างกันมาก
คนยุโรป คนอเมริกาเหนือและใต้อ่านออกเขียนได้เกือบทั้งหมด
บุคคลที่อ่านออกเขียนได้น้อยที่สุดมาจากประเทศแถบแอฟริกา
โดยเฉพาะสมาชิกที่มาจาก Chad
(อ่านออกเขียนได้ร้อยละ 25.5)
Mali (ร้อยละ 19) Niger (ร้อยละ 14.4)
และต่ำสุดในโลกคือ Burkina Faso (ร้อยละ 12.8)
ถึงแม้แอฟริกาจะมีจำนวนประชากรน้อยกว่าเอเชียมาก
(8 คน เมื่อเทียบกับ 57 คน)
แต่ 5 ใน 8 คนยากจน ในขณะที่เอเชียมีคนยากจนประมาณ 11 ใน 57 คน
ข้อเท็จจริงที่ว่า 47 คนใน 100 คนบนโลกยากจน
สำหรับคนที่มีฐานะดีขึ้นมาเล็กน้อยมีรายได้วันละ 1-2 เหรียญสหรัฐ
แต่ก็ยังยากจนคือพอมีปัจจัยสี่แต่ก็ขาดสิ่งอื่นๆ อีกมากมายมีอยู่ 28 คนใน 100 คน
ดังนั้นเมื่อรวมคนยากจนสุดสุด
กับยากจนเข้าด้วยกันแล้วก็มีจำนวน 47 คน (19+28)คนเหล่านี้บางส่วนไม่มีอาหารกินครบทุกมื้อ
และไม่มีน้ำสะอาดบริโภคอย่างเพียงพอ
ขาดบริการสาธารณูปโภคที่มีมาตรฐาน ขาดโอกาสการศึกษา ฯลฯ
จนอาจเรียกได้ว่าไม่มีความเป็นอยู่สมฐานะ
แห่งความเป็นมนุษย์อย่างแท้จริงในแต่ละวัน
มีคนตายด้วยสาเหตุจากความยากจนนี้ 0.33 คน
(พูดคร่าวๆ ว่า 3 วัน ตายครบ 1 คน)
โดยตายด้วยโรคมาลาเรีย วัณโรค ท้องเสีย โรคติดเชื้อ ฯลฯ ในหนึ่งปี
ใน 100 คนนี้จะตายด้วยมาลาเรีย 0.5 คน เกือบทั้งหมดเป็นเด็กที่อยู่ในแอฟริกา
ถึงแม้จะเป็นโรคที่ป้องกันได้และรักษาได้ก็ตามที
เมื่อดูสถิติแล้วจะเห็นว่าหมู่บ้านนี้มีเพียง 53 คนเท่านั้น
ที่มีฐานะทางเศรษฐกิจเรียกว่า
"พอไปได้" กล่าวโดยทั่วไปคนในสหรัฐอเมริกา ยุโรปตะวันตก
และบางประเทศในเอเชียมีฐานะทางเศรษฐกิจดีกว่าคนในภูมิภาคอื่นๆ
ที่น่าสนใจก็คือสหรัฐอเมริกาที่มีประชากรอยู่ในหมู่บ้านนี้เพียง 5 คนเท่านั้น
แต่ มีความกินดีอยู่ดีเป็นพิเศษเหนือกว่าคนเกือบทั้งโลก
ในจำนวน 5 คนนี้มีอยู่ 0.16 คน
ที่มีรายได้มากกว่าปีละ 5 ล้านเหรียญสหรัฐ
สำหรับคนไทย ใน 100 คนนี้มีคนไทยอยู่ 1 คน
บางส่วนของร่างอยู่ในประเภท
มีรายได้ต่ำกว่า 2 เหรียญสหรัฐต่อวัน
และบางส่วนของร่างมีรายได้ทัดเทียมกับ 5 คน
ของสหรัฐอเมริกาด้วยซ้ำความสามารถ
ในการอ่านออกเขียนได้ของหมู่บ้านแตกต่างกันมาก
คนยุโรป คนอเมริกาเหนือและใต้อ่านออกเขียนได้เกือบทั้งหมด
บุคคลที่อ่านออกเขียนได้น้อยที่สุดมาจากประเทศแถบแอฟริกา
โดยเฉพาะสมาชิกที่มาจาก Chad
(อ่านออกเขียนได้ร้อยละ 25.5)
Mali (ร้อยละ 19) Niger (ร้อยละ 14.4)
และต่ำสุดในโลกคือ Burkina Faso (ร้อยละ 12.8)
ถึงแม้แอฟริกาจะมีจำนวนประชากรน้อยกว่าเอเชียมาก
(8 คน เมื่อเทียบกับ 57 คน)
แต่ 5 ใน 8 คนยากจน ในขณะที่เอเชียมีคนยากจนประมาณ 11 ใน 57 คน
ข้อเท็จจริงที่ว่า 47 คนใน 100 คนบนโลกยากจน
(ข้อมูลของธนาคารโลก)อาจทำให้บางคนใน 53 คนที่มีฐานะ "พอไปได้"
ที่รู้สึกว่ายังรวยไม่พอได้หยุดคิด
และซาบซึ้งในความโชคดีของตนเอง
คนที่มีปัญหาประจำวันไม่รู้ว่ามื้อเที่ยงนี้จะกินอะไรดี
หรือกลุ้มใจเพราะตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเลือก
โทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ยี่ห้อไหนดีหรือจู้จี้ในการเลือกของฟุ่มเฟือย
ควรละอายใจตนเองและหยุดความเรื่องมาก
ถ้าใครตื่นนอนขึ้นมาแล้ว
ไม่ต้องกังวลใจว่าจะมีอาหารกินครบทั้งวันหรือไม่
ไม่ต้องห่วงเรื่องถูกคุกคามถูกจับติดคุกติดตะราง
(โดยไม่ได้โกงบ้านโกงเมืองไว้
และไม่ได้ทำอะไรชั่วๆ ไว้)
มีความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินพอควร
เมื่อเจ็บป่วยไข้ได้รับการรักษาชีวิตพอมีอนาคต ได้รับความบันเทิงหย่อนใจ
มีโอกาสที่จะพัฒนาตนเอง
ชีวิตสุขสบายตามสมควร (น้ำไม่ถึงกับท่วมมิดจั่วบ้าน) ฯลฯ
ท่านนับว่าเป็นคนโชคดีอย่างยิ่งแล้วในโลก
จงพอใจและซาบซึ้งกับทุกสิ่งที่ท่านได้รับ
เพราะมีคนอีกมากมายเกือบครึ่งหนึ่งในโลกที่มีชีวิตต่ำกว่ามาตรฐาน
และอยู่กินด้วยความลำบาก
การที่บางคนมองชีวิตคนอื่นว่ามีความสุขมากกว่าเขา
จนใจเขาอาจไม่เป็นสุข อาจเป็นเพราะว่า
เขายังไม่เคยเห็นตอนพวกเขาเหล่านั้นมีทุกข์
การมีความพอใจและหาความสุขจากสิ่งที่ตนเองมีในระดับ "พอเพียง"
น่าจะเป็นหนทางดำเนินชีวิตที่ฉลาดกว่า
เอาความสุขของตนเองไปแขวนไว้กับความสุขของคนอื่นกระมัง
ที่รู้สึกว่ายังรวยไม่พอได้หยุดคิด
และซาบซึ้งในความโชคดีของตนเอง
คนที่มีปัญหาประจำวันไม่รู้ว่ามื้อเที่ยงนี้จะกินอะไรดี
หรือกลุ้มใจเพราะตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเลือก
โทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ยี่ห้อไหนดีหรือจู้จี้ในการเลือกของฟุ่มเฟือย
ควรละอายใจตนเองและหยุดความเรื่องมาก
ถ้าใครตื่นนอนขึ้นมาแล้ว
ไม่ต้องกังวลใจว่าจะมีอาหารกินครบทั้งวันหรือไม่
ไม่ต้องห่วงเรื่องถูกคุกคามถูกจับติดคุกติดตะราง
(โดยไม่ได้โกงบ้านโกงเมืองไว้
และไม่ได้ทำอะไรชั่วๆ ไว้)
มีความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินพอควร
เมื่อเจ็บป่วยไข้ได้รับการรักษาชีวิตพอมีอนาคต ได้รับความบันเทิงหย่อนใจ
มีโอกาสที่จะพัฒนาตนเอง
ชีวิตสุขสบายตามสมควร (น้ำไม่ถึงกับท่วมมิดจั่วบ้าน) ฯลฯ
ท่านนับว่าเป็นคนโชคดีอย่างยิ่งแล้วในโลก
จงพอใจและซาบซึ้งกับทุกสิ่งที่ท่านได้รับ
เพราะมีคนอีกมากมายเกือบครึ่งหนึ่งในโลกที่มีชีวิตต่ำกว่ามาตรฐาน
และอยู่กินด้วยความลำบาก
การที่บางคนมองชีวิตคนอื่นว่ามีความสุขมากกว่าเขา
จนใจเขาอาจไม่เป็นสุข อาจเป็นเพราะว่า
เขายังไม่เคยเห็นตอนพวกเขาเหล่านั้นมีทุกข์
การมีความพอใจและหาความสุขจากสิ่งที่ตนเองมีในระดับ "พอเพียง"
น่าจะเป็นหนทางดำเนินชีวิตที่ฉลาดกว่า
เอาความสุขของตนเองไปแขวนไว้กับความสุขของคนอื่นกระมัง