หนุ่มเมืองจันท์ :“ผมชอบอ่านบทสัมภาษณ์และประวัติชีวิตคน”

ที่มา http://www.ee43.com/content/topic/306.html

เขาคือเจ้าของธุรกิจ “ฟาสต์ฟู้ด”ในแบบที่เป็น
“คอลัมน์” เสิร์ฟ “อาหารสมอง”
ให้ผู้อ่านติดใจรสตัวอักษรในมติชนสุดสัปดาห์
หนุ่มเมืองจันท์มีมุมมองในการเขียนหนังสือมันๆ
สามารถย่อยเรื่องที่เข้าใจยากอย่างเรื่องธุรกิจ
และการตลาดมานำเสนอให้อ่านง่าย และสนุก
จนนักอ่านทุกเพศทุกวัยติดใจหนุ่มเมืองจันท์

หนุ่มเมืองจันท์เล่าว่ามีพฤติกรรมการอ่านนิตยสารแบบกวาดไปหมด
อ่านแบบเก็บความรู้ อ่านเยอะ แต่ไม่เคยจบเล่ม เลือกที่สนใจ
"ชอบอ่านบทสัมภาษณ์กับประวัติชีวิตคนค่อนข้างเยอะ
เพราะส่วนหนึ่งเอามาใช้งาน มาปรับใช้ได้บางอย่าง
เล่มใหม่ที่มีความแปลกใหม่ก็หยิบมาดมสักหน่อย
ครบปีหนึ่งก็มาดมอีกทีหนึ่ง ว่ามีการเปลี่ยนแปลงบ้างหรือยัง
เช่น นิตยสาร mars อ่านเล่มแรกไม่ชอบ
พอปีหนึ่งอ่านแล้วชอบมากขึ้น"
สำหรับหนังสือเล่ม เจ้าของนามปากกา
ที่ไม่มีวันแก่ชราท่านนี้มีหนังสือที่รักและชื่นชอบ

ดังต่อไปนี้

คู่กรรม ของทมยันตี สมัยเด็กๆอ่านแล้วอินกับมันมาก
เป็นวรรณกรรมไทยที่อ่านแล้วผูกพัน

เรื่องแปลชอบของ แฟรงก์ อบาเนล ยอดนักตุ๋น แปลโดย

โรจนา นาเจริญ ถือเป็นเรื่องสนุกเรื่องหนึ่ง
ไม่ใช่วรรณกรรมแต่เป็นเรื่องจริง มีการเอามาทำเป็นหนัง

เขาว่าผมคือมืออาชีพ ของสุจินต์ จันทร์นวล เป็นหนังสือฮาวทูที่เขาชอบมาก เป็นการบริหารแบบเหงื่อออก เขียนมันกว่านิยาย

“ทั้ง เขาว่าผมคือมืออาชีพ และ แฟรงค์ อบาเนล คือหนังสือคู่ขวัญของผม วันแรกที่ผมทำสำนักพิมพ์ ผมก็หยิบหนังสือสองเล่มนี้ที่เคยอ่านแล้วชอบมาพิมพ์ แล้วก็พิมพ์อย่างมหาศาล แสดงว่ารสนิยมของผมในตอนนั้นใช้ได้เพราะพิมพ์ตั้ง 20 กว่าครั้งแล้ว ตั้งแต่ทำสำนักพิมพ์มาสิบปี เล่มนี้ก็พิมพ์ต่อเนื่องยาวนานมาตลอด”

คุยเรื่องความคิดกับหมอประเวศ เล่มนี้เป็นเล่มที่เขาซื้อแจกคนอื่น
ดีมาก ชอบมาก เป็นเล่มที่เจอเมื่อไหร่จะซื้อแจกคนอื่นอยู่เป็นประจำ
หนังสือเล่มนี้น่าจะซื้อมาหลายสิบเล่มแล้ว

ประดาบก็เลือดเดือด ของสุจิตต์ วงษ์เทศ
ชอบเรื่องเทคนิคการเขียนที่เอาพงศาวดาร
มาจัดย่อหน้าใหม่แล้วเติมเรื่องเข้าไปบ้างเล็กน้อย
ให้มีสีสันแบบนิยายอ่านแล้วสนุกมาก ชอบมาก

หนุ่มเมืองจันท์ชอบหนังสือของอาจารย์เสกสรรค์
ประเสริฐกุลบ้างบางเล่ม
แต่สำหรับบทกวี
“ผมเสพงานบทกวีน้อยมาก
แต่ที่เสพแล้วรู้สึกกับมันมาก
คือช่วงที่อยู่ธรรมศาสตร์ บทกวีเพื่อชีวิต
หลังจากนั้นก็ไม่ได้เสพ
ผมไม่ค่อยละเมียดละไมเรื่องนี้”

เขากล่าวปิดท้าย

อิฐ 2 ก้อน
เรื่องเล่าจากหนุ่มเมืองจันท์

• http://gotoknow.org/blog/kamkom/82783
  

มีหลวงพี่อยู่องค์หนึ่ง เป็นหลวงพี่
ที่มีความละเอียดละเมียดละไมสูงมาก
ลักษณะท่านเป็นผู้นำ เป็นหัวเรี่ยวหัวแรง
ในการทำงานต่างๆภายในวัด
วัดที่ท่านอยู่ก็ค่อนข้างเก่า
กำแพงก็ไม่มี จึงมีการระดมงบมา
สำหรับสร้างกำแพงวัดใหม่
และเพื่อประหยัดงบ
ท่านและพระลูกวัด
จึงตัดสินใจทำเองทั้งหมด ผสมปูน
ยกอิฐกันเองหมด
แยกย้ายกันไปทำแต่ละด้าน
หลวงพี่ท่านนี้ ทำไปเรียงอิฐไป ทำๆไปจนเสร็จ
พอมาดูอีกทีตอนปูนแห้งแล้ว
สายตาท่านก็เหลือบไป
เห็น อิฐเรียง เบี้ยวไป 2 ก้อน
ความเป็นคนละเอียด
เห็นแล้วมันหูขัดตาอย่างแรง
แต่ก็จำต้องปล่อยไว้
เพราะถ้าทุบทิ้งเรียงใหม่
มันจะเปลืองงบประมาณ
เลยแก้ปัญหาด้วยการ
ไม่เดินผ่านกำแพงที่มีอิฐเบี้ยว
พอเวลาพาญาติโยมเดินชมวัด
จะไม่พามาผ่านทางนั้น
มาวันหนึ่ง หลวงพี่องค์นั้นก็เดินมาเห็นโยมคนหนึ่ง
กำลังมองกำแพงส่วนที่หลวงพี่ท่านนั้น
เรียงอิฐเบี้ยวไว้พอดี
โยมก็มองอยู่นาน
นานจนหลวงพี่ต้องถามออกไป

หลวงพี่ : วัดเป็นอย่างไรมั่งโยม

โยม : สวยดีครับ หลวงพี่

หลวงพี่ : มองอะไรอยู่รึ โยม

โยม : กำแพงครับ กำแพงสวยดี

หลวงพี่ : โยมไม่เห็นหรือว่า กำแพงตรงนั้น มันมีอิฐเบี้ยวอยู่ 2 ก้อนน่ะ

โยม : เห็นครับ แต่ก้อนอื่นๆ ก็ยังเรียงได้สวยอยู่นี่ครับ เรียงสวยทั้งแถบเลย

เมื่อได้ยินอย่างนั้นหลวงพี่ท่านปล่อยวางเรื่องอิฐ 2 ก้อนในบัดดล