๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๗

• ttps://teetwo.blogspot.com/2023/05/1-2566.html

 

ดาวพฤหัสย้ายวันนี้ หมอช้าง เปิดราศีมีโชคล้นเงินความรัก ราศีปัญหาคลี่คลาย แนะวิธีไหว้เสริมชะตา

 ดาวพฤหัสย้ายราศี วันนี้ หมอช้าง เปิดราศีมีโชคล้นเงินทองความรัก ราศีปัญหาคลี่คลาย พบทางสว่าง ราศีเลื่อนขั้นมีชื่อเสียง ราศีการเงินมั่นคง แนะนำวิธีไหว้ทำบุญเสริมชะตา

ดาวพฤหัสฯ ย้ายวันนี้ (30 เม.ย.67) เวลา 12.45 น. หมอช้าง ทศพร โพสต์แนะนำวิธีไหว้ดาวพฤหัสและบทสวดสำหรับ วันที่ 30 เมษายน พร้อมบทสวด วิธีทำบุญเสริมดวงชะตาได้ทุกราศี ฤกษ์ไหว้ 12.45 น. และ 19.19 น. พร้อมแนะนำการจัดของไหว้

หมอช้าง ยังได้เปิดดวง 12 ราศี ดาวพฤหัสฯ ย้ายวันนี้ (30 เม.ย.67) ส่งผลอย่างไรต่อแต่ละราศี สรุปในรายการแฉด้วย ดังนี้

ราศีมังกร ขยับขยายการลงทุน ทำธุรกิจใหม่ๆ

ราศีกุมภ์ ปัญหาคลี่คลาย ชีวิตพบทางสว่าง

ราศีมีน การเจรจาส่งผลดี

ราศีเมษ ดวงการเงินมั่นคง

ราศีพฤษภ ดวงดีสุดๆ ในรอบ 12 ปี

ราศีมิถุน เริ่มต้นงานใหม่ๆ ระวังปัญหาสุขภาพคนในบ้าน

ราศีกรกฎ เด่นโชคลาภและการเงิน

ราศีสิงห์ มีความรับผิดชอบเรื่องงานมากขึ้น

ราศีกันย์ เลื่อนขั้นเลื่อนตำแหน่ง มีชื่อเสียง มีความก้าวหน้า

ราศีตุล เข้าสู่การเปลี่ยนแปลง

ราศีพิจิก มีโชคล้นเรื่องเงินทองและความรัก

ราศีธนู เส้นทางใหม่ๆ ในการดำเนินชีวิต 

๒๙ เมษายน วันคล้ายวันประสูติ สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้าทีปังกรรัศมีโชติ มหาวชิโรตตมางกูร สิริวิบูลยราชกุมาร

สำนักพระราชวัง ขอเชิญชวนประชาชนร่วมลงนามถวายพระพร สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้าทีปังกรรัศมีโชติ มหาวชิโรตตมางกูร สิริวิบูลยราชกุมาร เนื่องในโอกาสวันคล้ายวันประสูติ วันที่ ๒๙ เมษายผ่านระบบออนไลน์ ที่เว็บไซต์หน่วยราชการในพระองค์ ระหว่างวันที่ ๒๘ – ๓๐ เมษายน ๒๕๖๗

พี่ตั๋ม จาตุรนต์ เอมซ์บุตร

“กราบลา “พี่ตั๋ม จาตุรนต์ เอมซ์บุตร” (นักแต่งเพลง) ยินดีที่ได้ร่วมงานกับพี่ เพลงที่พี่แต่งไว้ให้ผม

ผมยังร้องอยู่เลยครับ ขอบคุณที่สร้างผลงานดีๆ

ให้กับพวกเรานะครับ- มอส ปฏิภาณ”

26 เมษายน 2567

• http://moremusicians.blogspot.com/2019/01/jaturon-amesbutr.html

ข้อดีของการเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย?

บทความให้ข้อคิดที่น่าสนใจ

ของอาจารย์วรัชญ์ ครุจิต

อ่านพบจาก facebook

ขออนุญาตแชร์ต่อครับ

ข้อดีของการเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย? 

ผมเห็นคนแชร์ภาพนี้เยอะพอสมควร ตั้งแต่ ver 1 ละ 

จริงๆผมก็ตามเพจนี้ และแชร์โพสต์เพจนี้บ่อยๆ 

ตอนแรกที่ผมเห็น ผมก็คิดจะแชร์เหมือนกัน แต่อีก 2 วินาทีต่อมา ก็คิดว่า ไม่แชร์ดีกว่า แต่ถ้าเป็น 10 ปีที่แล้ว ผมคงแชร์แล้วก็แซวกัดจิกอาชีพตัวเองแบบแสบๆ จนคนอ่านคงต้องรู้สึกเห็นใจอาจารย์มหาวิทยาลัยอย่างผม 

ผมเห็นภาพนี้แล้วก็ยิ้มขำๆเหมือนกัน และก็ไม่ได้เถียงว่ามันไม่จริง 

มันจริงครับ ... แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า มันจริงทั้งหมด กับทุกคนที่เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย 

ไม่ใช่ว่าทุกคนที่เข้ามาเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยจะต้องเจอกับสิ่งเหล่านี้ 

แล้วจะว่าไป สิ่งต่างๆเหล่านี้ มันก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่เลวร้ายอะไรนะผมว่า แทบทุกอย่างก็เป็นหน้าที่ที่อาจารย์ควรจะทำ ทั้งการดูแลนักศึกษา (ไม่ว่าจะป่วยโรคอะไรก็ตาม) การทำตำแหน่งวิชาการ (เพื่อพัฒนาตนเองและองค์กร) การขอทุนวิจัย (นี่ก็รายได้หลักอีกทาง) การคุมซ้อมรับปริญญา ก็เป็นหน้าที่ (หรือจะให้แม่บ้านทำให้?) หรือการร่วมกิจกรรมสถาบันใดๆ มันก็เป็นสิ่งที่สมาชิกองค์กรใดๆก็ควรทำใช่ไหม หรือแม้แต่สิ่งที่ดูขัดแย้งกับการเป็นอาจารย์ คือการหานักศึกษา แต่มันก็เป็นความจำเป็นที่ปฏิเสธไม่ได้ในทุกๆอาชีพเหมือนกัน แม้แต่วัดยังต้องจัดกิจกรรมดึงดูดให้คนมาทำบุญเลย!  

เอาเป็นว่า ผมเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยมาประมาณ 20 ปี ทำงานมา 2 ที่ ม.เอกชน แล้วก็มา ม.รัฐ ผมไม่เคยเก็บสถิติจริงจัง แต่ผมเชื่อว่า ผมเห็นคนที่เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย เป็นอาจารย์กันจนเกษียณจำนวนมากกว่าคนที่ลาออกกลางคันไปทำงานอย่างอื่นนะครับ โดยเฉพาะอาจารย์ ม.รัฐ 

ดังนั้นอาชีพอาจารย์มหาวิทยาลัย มันจะต้องมีดีอะไรเยอะพอสมควรแหละ ทั้งที่รายได้ก็ดูจะไม่ได้มากเหมือนผู้บริหารองค์กรเอกชนในอายุเท่าๆกัน 

ผมจะลองลิสต์ข้อดีของอาจารย์มหาวิทยาลัยดูบ้าง

เหนือภูเขาน้ำแข็ง (สิ่งที่คนทั่วไปเห็น)

- ได้รับการนับถือประมาณหนึ่ง (ขึ้นอยู่กับชื่อเสียงและความสามารถส่วนตัว) 

- ได้การเรียกชื่อว่า "อาจารย์" ซึ่งสำหรับผม เป็นคำยกย่องที่สูงและน่าภูมิใจมากที่สุดคำหนึ่ง (สำหรับผมมันมากที่สุดแล้ว)

- ได้โอกาสในการไปรับจ๊อบโน่นนี่นั่นที่เขาเชิญไป เป็นที่ปรึกษาบ้าง กรรมการบ้าง ให้สัมภาษณ์สื่อบ้าง โดยอาศัยชื่อเสียงและโควต้าการเป็น "นักวิชาการ" (ทั้งที่จริงๆอาจจะไม่ได้เก่งอะไรมากหรอก 55)   

ใต้ภูเขาน้ำแข็ง (สิ่งที่คนที่ไม่ใช่อาจารย์อาจจะไม่รู้)

- เป็นอาชีพที่ค่อนข้างมั่นคง แม้ว่าปัจจุบันจะมีการต่อสัญญา แต่ถ้าคุณไม่ทำตัวเหลวไหลจริงๆ มันค่อนข้างยากที่จะโดนไล่ออก ไม่ต้องกังวลอนาคตเท่าไหร่ (ม.เอกชน อาจจะมีโอกาสถูกบีบบ้าง แต่ก็ไม่น่าเท่าบริษัทเอกชน) และโอกาสที่ ม.รัฐจะยุบนั้นไม่มี ม.เอกชนก็ยาก

- ข้อนี้ก็สำคัญ คืออาชีพอาจารย์ น่าจะเป็นอาชีพประจำที่เวลาเข้างานยืดหยุ่นที่สุดแล้วมั้ง แทบจะเหมือน freelance เลย โดยเฉพาะ อ.ม.รัฐ เข้าเฉพาะจำเป็นต้องเข้าก็ได้ ไม่ต้องตอกบัตร เซ็นชื่อ รับผิดชอบตัวเองเรื่องการสอน การประชุม (อ.โดดสอนก็ได้ยินบ่อย ในระดับ ป.ตรี) ดังนั้นสามารถลาไปเที่ยวแบบยาวๆได้สะดวกกว่าทำงาน บ.เอกชนมาก  

- พอเวลาเข้างานยืดหยุ่น แถมคนเชิญไปทำโน่นนี่ ก็เลยมีโอกาสหารายได้เพิ่มเติม ทั้งจากการวิจัย ประชุม เป็นกรรมการโน่นนี่ ชดเชยกับรายได้ที่น้อยกว่าเอกชน จนรวมๆแล้วก็ไม่น่าจะน้อยเหมือนกันถ้าขยัน และยังมีค่าตอบแทนของต้นสังกัดในการเขียนบทความ ทำตำแหน่งวิชาการ รีวิวบทความ และงานพิเศษอื่นๆอีก

- ได้รับสิทธิในการพูดให้คนอื่นฟัง ให้เป็นคนเดียวในห้องที่ถือไมค์ ไม่ว่าจะพูดอะไร คนในห้องก็ต้องฟัง เรื่องนี้ดูเหมือนติงต๊อง แต่ถ้าใครเคยมีโอกาสสอนหนังสือ จะรู้ว่า บางทีมันก็เป็นเรื่องที่สร้างความมั่นใจ และฝึกทักษะการพูดของตัวเองด้วย 

- เป็นหนึ่งในไม่กี่อาชีพมั้ง ที่มีโอกาสให้พัฒนาตัวเองตลอดเวลา (จนพัฒนากันไม่ไหวเลย) โดยไม่ได้หวังต้องทำกลับมาทำกำไรให้องค์กร (อาจยกเว้น ม.เอกชนบางที่) ทั้งการสอน การทำวิจัย การไปอบรม คือไอเดียว่า ถ้าอาจารย์เก่งขึ้น ก็น่าจะสอนนศ.ได้ดีขึ้นไปด้วย ทำให้เราได้กระตุ้นเซลสมองตลอดเวลา ถึงจะเหนื่อยที่ต้องไล่ตามความรู้ใหม่ๆ แต่ก็เป็นการบังคับให้เรา "ต้องฉลาดขึ้น" ตลอดเวลา ซึ่งผมว่ามันก็คงเป็นเรื่องดีใช่ไหม 

- งานอาจารย์นั้นจะว่าไปแล้วไม่น่าเบื่อ ไม่ซ้ำซากจำเจ โอเค บางคนอาจจะสอนหลายกลุ่ม พูดเรื่องเดิมๆ แต่มันก็ขึ้นอยู่กับตัวเอง ในการออกแบบการสอน หรือทำกิจกรรมต่างๆให้ไม่เหมือนเดิม รวมทั้งงานอื่นๆก็มีหลายแบบ ทั้งทางวิชาการ การสอน การพรีเซนต์งานวิจัย (การทำวิจัยก็ได้ไปลงพื้นที่ก็คลายเครียดได้ดี) การดูแล นศ. กิจกรรมต่างๆที่ดูเหมือนเป็นภาระนั่นแหละ แต่ก็ทำให้มีความหลากหลายเหมือนกัน คือเป็นการราชการที่ไม่ routine

- จากประสบการณ์ของผม อาชีพอาจารย์ เป็นสภาพแวดล้อมที่ไม่ค่อยจะ toxic มากนะ ไม่ค่อยเสี่ยงที่จะโดนด่าเหมือนโดนจากลูกค้า หรือผู้จ้างโรคจิต เพื่อนร่วมงานส่วนมากก็มีการศึกษา (แม้ไม่ใช่จะดีไปหมด แต่ก็ยังมีขอบเขตในการแสดงออกบ้าง) และงานก็เป็นไปเพื่อประโยชน์สาธารณะ ไม่ใช่เพื่อการพยายามหากำไรสูงสุด มองแต่ยอดขายหรือราคาหุ้น ความกดดันและความเครียดก็น่าจะถือว่าน้อยกว่ามาตรฐานอาชีพเอกชนทั่วไป

- แล้วก็เป็นหนึ่งในไม่กี่อาชีพ ที่ทำให้มีโอกาสไปต่างประเทศได้บ่อยๆ แม้จะไม่ได้ร่ำรวยอะไร อย่างน้อยก็ปีละครั้งถ้าขยันทำวิจัย เพราะสามารถเบิกได้ในการไปนำเสนอผลงานวิจัย และก็อาจจะรวมถึงการไปดูงานอื่นๆอีกด้วย 

- และข้อที่ผมคิดว่าสำคัญที่สุด ก็คือ การเป็นอาจารย์ ทำให้มีลูกศิษย์ มีความผูกพัน เหมือนเลี้ยงลูก เรารู้สึกเหมือนค่อยๆปั้นคนขึ้นมา และเห็นพวกเขาประสบความสำเร็จ ได้ดิบได้ดี มันทำให้ใจฟูนะ เออ CEO คนนั้นเคยเป็นลูกศิษย์เรา หรือไม่ต้องประสบความสำเร็จ แต่ถ้าทำช่วยส่งถึงฝั่ง เรียนจบได้ หรือเรามีส่วนช่วยแก้ปัญหาชีวิตของคนๆหนึ่งได้ มันเป็นความรู้สึกที่ดีนะ และตราบใดที่เป็นอาจารย์ ก็จะมีโอกาสแบบนี้ทุกวัน ในทุกข้อความที่สื่อสารกัน และการรู้ว่ามีคนมองเราด้วยความชื่นชม หรือสิ่งที่เราทำไปมันมีประโยชน์ มันทำให้ชีวิตแต่ละวันมีความหมาย ซึ่งสิ่งนี้เอาเงินซื้อไม่ได้ (แม้ปัจจุบัน นศ. จะคาดหวังมากขึ้น ไม่จำเป็นต้องเคารพเราทุกคน แต่ส่วนใหญ่เมื่อแลกกันแล้วก็ยังคุ้มค่าอยู่ดี) และนศ. หลายๆคนที่จบออกไป ก็ยังจำเราได้ คิดถึงเรา และกลายเป็นเพื่อน ยังทักทายมาในโอกาสต่างๆ นี่คือเหตุผลสำคัญที่ทำให้หลายๆคน ยังรักการเป็นอาจารย์ แม้ว่าจะต้องทำสิ่งต่างๆในรูป ที่มากกว่าการสอน แต่ทั้งหมดก็ช่วยประกอบให้เราเป็น "อาจารย์" ได้อย่างเต็มตัว ที่ไม่ใช่มีหน้าที่สอนอย่างเดียว 

• http://teetwo.blogspot.com/2012/03/blog-post_27.html?m=1

Dance Vol.1 Music (GMM GRAMMY)

อัลบั้ม : Dance Vol.1 Music

ปี : พ.ศ. 2533 (1990)

ค่ายเพลง : บริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน)

[GMM GRAMMY]

Executive Producer : เรวัต พุทธินันทน์

Mix Down : เรวัต พุทธินันทน์

• https://teetwo.blogspot.com/2022/07/1.html
• https://teetwo.blogspot.com/2008/01/rewat-buddhinan-alive.html
• https://teetwo.blogspot.com/2019/05/30.html
• https://teetwo.blogspot.com/2017/04/blog-post_28.html

"ในหลวง ร.10 " พระราชทานรางวัลการแข่งขันกีฬาเรือใบข้ามอ่าว "พระราชินี" ทรงนำทีมวายุชนะเลิศ

20 เม.ย. 2567 

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จฯไปทอดพระเนตรการแข่งขันกีฬาเรือใบ ในมหกรรมกีฬาเรือใบเฉลิม พระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธี มหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 6 รอบ 28 กรกฎาคม 2567 โอกาสนี้ สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินี ทรงร่วมการแข่งขันกีฬาเรือใบข้ามอ่าวโดยไม่มีสิ่งกีดขวางจากหาดชะอำ จ.เพชรบุรี ไปยังอ่าวเตยงาม อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี ระยะทาง 45 ไมล์ทะเลและทรง นำทีมชนะเลิศการแข่งขัน โดยใช้เวลาแล่นเรือใบข้ามอ่าว 4 ชั่วโมงครึ่ง

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จฯไปทอด พระเนตรการแข่งขันกีฬาเรือใบ ในมหกรรมกีฬาเรือใบเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนม พรรษา 6 รอบ 28 กรกฎาคม 2567 โอกาสนี้ สมเด็จ พระนางเจ้าฯ พระบรมราชินี ทรงร่วมการแข่งขันกีฬา เรือใบข้ามอ่าวในเส้นทางหาดชะอำ อ.ชะอำ จ.เพชรบุรี ไปยังอ่าวเตยงาม อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี ระยะทาง 45 ไมล์ทะเล

ทั้งนี้  เมื่อเวลา 06.25 น. วันที่ 19 เม.ย. พระบาท สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรม ราชินี ประทับเฮลิคอปเตอร์พระที่นั่ง เสด็จจากลานพระราชวังดุสิต ไปยังค่ายนเรศวร อ.ชะอำ จ.เพชรบุรี ถึงเวลา 07.15 น. จากนั้นพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินี ประทับรถยนต์ พระที่นั่งไปยังโรงแรมเดอะรีเจ้นท์ ชะอำ บีช รีสอร์ท อ.ชะอำ สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินี ทรงเปลี่ยน ฉลองพระองค์เป็นชุดนักกีฬาเรือใบ แล้วเสด็จฯไปยังอาคารคาซ่า มาเร่ ภายในโรงแรม ทรงรับฟังการถวายรายงานข้อมูลการแข่งเรือใบ ที่ต้องแล่นตัดกลาง อ่าวโดยไม่มีสิ่งกีดขวาง

เสร็จแล้วพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จ พระนางเจ้าฯ พระบรมราชินี เสด็จฯไปยังชายหาดรีเจ้นท์ ชะอำ และทรงแวะทักทายประชาชนกับนักท่องเที่ยวที่มารอเฝ้าฯรับเสด็จบริเวณทางลงชายหาดของโรงแรม ก่อนประทับเรือออกจากชายหาดไปส่ง สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินี ลงเรือใบประเภท TP52 รุ่น IRC Zero ที่ทรงลงแข่งขันในทีมวายุ เลขที่เรือ THA72 โดยทรงทำหน้าที่หลัก คือ บังคับหางเสือเรือให้แล่นไปตามทิศทางที่ต้องการและจะสลับไปทรงชักใบเรือ ปรับใบเรือ เป็นต้น

จากนั้นพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จ ประทับเฮลิคอปเตอร์ไปยังค่ายนเรศวร ประทับเรือหลวงภูมิพลอดุลยเดช ที่ได้เสด็จมาทรงประกอบพิธีเจิมเรือเมื่อวันที่ 16 ต.ค.2562 พระราชทานชื่อเรือว่า “เรือหลวงภูมิพลอดุลยเดช H.T.M.S. BHUMIBOL ADULYADEJ” ตามพระนามของพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพล อดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ทอดพระเนตรสมเด็จ พระนางเจ้าฯ พระบรมราชินี ทรงแข่งขันเรือใบข้ามอ่าว

กระทั่งเวลา 15.31 น. พระบาทสมเด็จพระเจ้า อยู่หัวประทับเฮลิคอปเตอร์จากลานจอดเฮลิคอปเตอร์เรือหลวงภูมิพลอดุลยเดช ไปยังสนามเฮลิคอปเตอร์ชั่วคราว หน่วยบัญชาการนาวิกโยธิน อ.สัตหีบ มีพลเรือตรี อภิชาติ ทรัพย์ประเสริฐ รอง ผบ.หน่วยบัญชาการนาวิกโยธิน นายธวัชชัย ศรีทอง ผวจ.ชลบุรี และข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ เฝ้าฯรับเสด็จ ขณะที่ในเวลา 15.18 น. สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินี ทรงเสร็จสิ้น การทรงร่วมแข่งขันกีฬาเรือใบข้ามอ่าว โดยใช้เวลารวม 4.33 ชม. จากหาดชะอำมายังอ่าวเตยงาม โดยเรือใบทีมวายุเริ่มสตาร์ตในเวลา 10.45 น. และเป็นทีมชนะเลิศในการแข่งขันเรือใบข้ามอ่าว

จากนั้น พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และ สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินี เสด็จฯไปยังอนุสรณ์ สถานราชนาวิกโยธิน พระกรุณาโปรดเกล้าโปรด กระหม่อม พระราชทานพระบรมราชานุญาตให้ฉาย พระบรมฉายาลักษณ์ ร่วมกับสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินี และนักกีฬาเรือใบ THA72 เสร็จแล้ว ทรงลงพระปรมาภิไธยและทรงลงพระนามาภิไธยในสมุดที่ระลึก

สำหรับทีมแข่งขันเรือใบข้ามอ่าว มีทั้งหมด 8 ทีม จากประเทศต่างๆ อาทิ ออสเตรเลีย อังกฤษ เนเธอร์แลนด์ มาเลเซีย ไทย และไต้หวัน รวม 115 คน ทั้งนี้ สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินี ทรงได้รับใบอนุญาตขับเรือ Motor boat license และ Sail boat license จากประเทศสวิตเซอร์แลนด์ และ RYA Coastal Skipper จากประเทศอิตาลี

เวลา 19.15 น. พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินี เสด็จออก ณ ห้องพิธี อาคารอเนกประสงค์ หน่วยบัญชาการนาวิกโยธิน กองทัพเรือ พระราชทานพระบรมราชวโรกาสให้พลเรือเอกอะดุง พันธุ์เอี่ยม ผู้บัญชาการทหารเรือ ในฐานะประธานกรรมการจัดการแข่งขันฯ เฝ้าทูลละอองธุลีพระบาท ทูลเกล้าฯ ถวายสูจิบัตรและเหรียญที่ระลึกแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พลเรือเอกสมประสงค์ นิลสมัย นายกสมาคมกีฬาแข่งเรือใบแห่งประเทศไทยฯ เฝ้าทูลละอองธุลี พระบาททูลเกล้าฯ ถวายสูจิบัตรและเหรียญที่ระลึกแด่สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินี

ผู้บัญชาการทหารเรือ ในฐานะประธานกรรมการจัดการแข่งขันฯ กราบบังคมทูลรายงานวัตถุประสงค์ของการจัดงานฯ และกราบบังคมทูลเบิกนายกสมาคมกีฬาแข่งเรือใบแห่งประเทศไทยฯ เฝ้าทูลละอองธุลีพระบาทรับพระราชทานรางวัลนิรันดร หางเสือเรือพระที่นั่ง “เวคา” ของพระบาท สมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดช มหาราช บรมนาถบพิตร แล้วเชิญรางวัลนิรันดร หางเสือเรือพระที่นั่ง “เวคา”ฯ ไปประดิษฐานบนแท่นพิธี เสร็จแล้วกราบบังคมทูลรายงานผลการแข่งขันและเบิกผู้ชนะเลิศการแข่งขันฯ เข้ารับพระราชทานรางวัล

ในการนี้สมเด็จพระนางเจ้าฯพระบรมราชินี ทรงเป็นผู้แทนทีมวายุ ที่เป็นทีมชนะเลิศการแข่งขันกีฬาเรือใบข้ามอ่าว เข้าเฝ้าฯ รับพระราชทานรางวัลนิรันดร หางเสือเรือพระที่นั่ง “เวคา” ของพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพล อดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ซึ่งเข้าเส้นชัยที่อ่าวเตยงาม เป็นลำดับที่ 1 ด้วยเวลา 4.33 ชม. จากนั้นพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พระราชทานรางวัลผู้ชนะเลิศ การแข่งขันเรือใบทางไกล ประเภท Over all ระยะทาง 15 ไมล์ แก่นายกัณฑ์ คชาชื่นและผู้ชนะเลิศการแข่งขันเรือใบทางไกล ประเภท Optimist ระยะทาง 7 ไมล์ แก่เด็กชายคริษฐ์ พราหมณี และพระราชทานเหรียญที่ระลึกแก่นักกีฬาเรือใบข้ามอ่าว

จากนั้นเสด็จฯไปทอดพระเนตรนิทรรศการสืบสาน รักษาและต่อยอด เพื่อพัฒนากีฬาเรือใบของประเทศไทย ที่แสดงถึงพระปรีชาสามารถของพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลย เดชมหาราช บรมนาถบพิตร ในการทรงเรือใบและพระอัจฉริยภาพในการทรงต่อเรือใบด้วยพระองค์เอง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงเอาพระราชหฤทัยใส่ในการสืบสาน รักษาและต่อยอดกีฬาเรือใบ อันจะเป็นการปลูกฝังให้เยาวชนไทยหันมาสนใจกีฬาเรือใบให้แพร่หลายมากยิ่งขึ้น สมควรแก่เวลา ทั้งสองพระองค์ประทับรถยนต์พระที่นั่งเสด็จฯไปยังสนามเฮลิคอปเตอร์ชั่วคราว หน่วยบัญชาการนาวิกโยธิน กองทัพเรือ ประทับเฮลิคอปเตอร์พระที่นั่ง เสด็จฯกลับกรุงเทพมหานคร

สำหรับการแข่งขันกีฬาเรือใบ ในมหกรรมกีฬาเรือใบเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้า อยู่หัว จัดขึ้นเนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 6 รอบ 28 กรกฎาคม 2567 โดยกองทัพเรือร่วมกับสมาคมกีฬาแข่งเรือใบแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์ ดำเนินการจัดมหกรรมการแข่งขันเรือใบเฉลิมพระเกียรติพระบาท สมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในวันที่ 19 เมษายน 2567 เพื่อเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่ทรงสืบสาน ทรงสนับสนุนและทรงส่งเสริมกีฬาเรือใบของชาติ เพื่อพัฒนาทักษะนักกีฬาเรือใบของประเทศไทย ให้สามารถเข้าร่วมการแข่งขันระดับนานาชาติได้

อีกทั้งสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีทรงให้ความสำคัญและทรงสนพระราชหฤทัยที่จะทรงสืบสานกีฬาเรือใบ ด้วยการทรงร่วมการแข่งขันกีฬาเรือใบข้ามอ่าวครั้งนี้ ที่แสดงถึงพระปรีชาสามารถในด้านกีฬาเรือใบ กับน้อมสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณและเฉลิมพระเกียรติในพระปรีชาสามารถด้านงานช่างของพระบาทสมเด็จพระบรม ชนกาธิเบศรฯ ที่ทรงต่อเรือประเภท OK ด้วยพระองค์เอง ทรงใช้ชื่อ “เวคา” และทรงใช้เป็นพระราชพาหนะเสด็จฯข้ามอ่าวไทยเมื่อวันที่ 19 เม.ย.2509 จากวังไกลกังวล อ.หัวหิน จ.ประจวบคีรีขันธ์ มาขึ้นฝั่งที่หาดเตยงาม หน่วยบัญชาการนาวิกโยธิน กองทัพเรือ อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี ระยะทางประมาณ 60 ไมล์ทะเล ทรงใช้เวลาถึง 17 ชั่วโมง และทรงนำธงราชนาวิกโยธินข้ามอ่าวไทยมาด้วย และทรงปักธงเหนือยอดก้อนหินใหญ่ที่ชายหาดอ่าวนาวิกโยธิน นำมาซึ่งความปลื้มปีติและสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดมิได้ และเมื่อวันที่ 16 ธันวาคม 2510 ทรงเป็นนักกีฬาเรือใบตัวแทนประเทศไทย ชนะเลิศการแข่งขันเรือใบประเภท OK ในกีฬาแหลมทอง ครั้งที่ 4 แสดงถึงพระปรีชาสามารถในการทรงเรือใบให้เป็นที่ประจักษ์ และทรงรับการทูลเกล้าทูลกระหม่อมถวายเหรียญรางวัลในโอกาสดังกล่าว ต่อมาได้พระราชทานหางเสือเรือพระที่นั่งเวคา เพื่อเป็นรางวัลนิรันดรแก่ผู้ชนะเลิศในการแข่งขันเรือใบข้ามอ่าวไทยประจำปีของสมาคมแข่งเรือใบแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์ จนถึงปัจจุบัน