คอลัมน์ แทงก์ความคิด
นฤตย์ เสกธีระ
มติชน
วันที่ 05 เมษายน พ.ศ. 2552
อย่างที่เคยบอกเอาไว้ว่า เดี๋ยวนี้เทคโนโลยีทางการแพทย์นั้น
ทันสมัย อะไรที่เคยเป็นเรื่องยากก็กลับกลายเป็นเรื่องง่ายได้
อย่างเรื่องการผ่าตัดนี่ หากเป็นเมื่อก่อนคงยุ่งยากน่าดูแต่พอมาถึงสมัยปัจจุบันนี้
ดูเหมือนว่าใครๆ ก็ใช้บริการการผ่าตัดกันได้วันก่อนเห็นแดดร่มลมตก
จึงแวะเข้าโรงพยาบาลจุฬาฯ ขอให้คุณหมอช่วยผ่าตัดให้หน่อย
จุดที่ผ่าตัดคือบริเวณลำคอ ตรงช่องทางเข้าของลมหายใจ
และอาหารนั่นแหละดังนั้น พอพ้นจากห้องผ่าตัด และหมดฤทธิ์ยาชาและยาสลบ
"สิ่งติดตามมาทันทีคือ อาการปวด ครับ"
ปวดตรงบริเวณแผลจนพูดไม่ได้
จนรู้สึกเห็นใจคนที่เคยคุ้นกับการพูด
แต่จู่ๆ วันหนึ่งก็ไม่สามารถพูดได้
"มันน่าเศร้าไหมครับ"แต่พูดไม่ได้นี่ยังพอทำเนา
เพราะยังสามารถสื่อสารกันทางอื่นได้ เช่น เขียนแผ่นกระดาษ
หรือโบกไม้โบกมือเป็นภาษาใบ้ที่หนักกว่าพูดไม่ได้
เห็นจะเป็นการกินไม่ได้
โอ้โฮ คนเราเคยกินแบบไม่เกรงหน้าอินทร์หน้าพรหม
มาถึงวันนี้กินได้แต่น้ำเต้าหู้เย็นๆ ทุกวัน
แถมเวลาจะกินอะไรเข้าไปทีก็ต้องค่อยๆ กระเดือก
จนทำให้รู้สึกถึงคำว่า "นอนหยอดน้ำข้าวต้ม" ได้เป็นอย่างดี
แล้วที่บอกว่ากินไม่ได้นี่ ไม่ใช่แค่มื้อสองมื้อนะกินไม่ได้กันเป็นสัปดาห์ !
ยังครับ...ยังไม่พอ นอกจากจะพูดไม่ได้ กินไม่ได้แล้ว
สิ่งที่ตามมาอีกอย่างก็คือ นอนไม่หลับครับเพราะยาระงับปวดที่คุณหมอสั่งมาให้
มีฤทธิ์เดชไม่กี่ชั่วโมงกินตอนสี่ทุ่ม
พอเวลาล่วงเลยไปถึงตีสองก็ร้องโอยกันแล้ว
ฟังๆ อาการแล้วโหดไหม?โหดใช่ไหมล่ะ
แต่ผลจากการผ่าตัดทำให้เรารู้ว่า แม้ร่างกายจะได้รับผลกระทบกระเทือนอย่างมาก
แม้เราจะพูดไม่ได้ กินไม่ได้ นอนไม่ได้ นานเป็นสัปดาห์
"แต่เราก็ทนได้ครับ"
นี่ถ้าไม่มีประสบการณ์ตรงกับตัวเองแบบนี้
คงไม่เชื่อเลยว่า ร่างกายของเรามีธาตุอึดอยู่ในตัวการผ่าตัด
คราวนี้ทำให้ต้องยกนิ้วให้ธรรมชาติผู้ยิ่งใหญ่เพราะธรรมชาติได้เนรมิต
ให้ร่างกายของมนุษย์เรามีธาตุทรหด
สามารถทนต่อการสูญเสียและสึกหรอ
"อวัยวะหลายอย่าง ธรรมชาติได้สร้าง "เผื่อไว้" ให้มนุษย์ได้ใช้ในยามคับขัน"
เหมือนอย่างที่รู้ๆ เราเคยได้ยินเขาพูดถึงเรื่องการบริจาคไตให้แก่ผู้ป่วย
นั่นแหละครับธรรมชาติได้มอบไตให้เรามา 2 ข้าง
แต่ใครมีจิตอยากจะช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ที่ขาดแคลนก็สามารถบริจาคไตของตัวเองได้
หรืออย่างอวัยวะที่สำคัญๆ เช่น กล้ามเนื้อหัวใจ
ธรรมชาติก็เนรมิตให้มีพลังมากมายมหาศาล
เพราะอวัยวะส่วนนี้ต้องเต้นตั้งแต่มนุษย์เกิด โดยไม่มีวันหยุด
ไปจนกระทั่งมนุษย์ตายดังนั้น
แม้มนุษย์บางคนจะหัวใจวาย แต่คุณหมอก็ยังรักษาชีวิตมนุษย์ผู้นั้นไว้ได้
เพราะอาการหัวใจวาย เกิดขึ้นเนื่องจากกล้ามเนื้อหัวใจบางส่วนตาย
หากเข้ารับการรักษาได้ทัน คุณหมอสามารถทำให้กล้ามเนื้อส่วนที่เหลือรับภาระ
แทนกล้ามเนื้อหัวใจที่ตายไปได้
"ทั้งหมดนี้ถือว่าธรรมชาติได้ "เผื่อ" สิ่งต่างๆ ที่จำเป็นเอาไว้ให้มนุษย์ทุกคน"
จุดประสงค์ที่ต้อง "เผื่อไว้" ก็เพราะต้องการให้ทุกคนปลอดภัย
หรือไม่ก็สามารถแก้ไขในยามวิกฤต เพื่อรักษาชีวิตให้อยู่ได้นานที่สุดลักษณะการ
"เผื่อไว้" นี้น่าสนใจนะครับเพราะมนุษย์เองก็นำเอาการ "เผื่อไว้"
มาใช้ประโยชน์หลายรูปแบบที่เห็นอย่างชัดเจน
เห็นจะเป็นงานด้านวิศวกรรมเชื่อไหมครับว่า การก่อสร้างถนน
การก่อสร้างอาคาร วิศวกรผู้ก่อสร้างจะต้องคำนวณน้ำหนักเผื่อเอาไว้มากๆเช่น
ถนนที่บอกว่ารับน้ำหนักบรรทุกได้ไม่เกิน 22 ตันนั้น
จริงๆ วิศวกรเขาเผื่อให้รับน้ำหนักได้มากกว่านั้น
หรือสิ่งปลูกสร้างประเภทบ้าน อาคาร ก็เหมือนกัน
วิศวกรเขาจะคำนวณการรับน้ำหนักแบบเผื่อไว้"
ทั้งหมดนี้ก็เพื่อความปลอดภัยครับ"
ดังนั้นถ้าในการดำเนินชีวิตของเราๆ สามารถคิดอะไรต่อมิอะไรเผื่อไว้บ้าง
มันก็น่าจะทำให้เราปลอดภัยมากยิ่งขึ้นนะครับอย่างการทำงาน
ถ้าเรารู้จักคิด "เผื่อไว้" โอกาสสำเร็จก็น่าจะมีมากกว่าล้มเหลว
เพราะงานทุกงานล้วนมีอุปสรรค์ ไม่ว่าจะเป็นอุปสรรคจากคน
จากทุน จากการบริหารงาน หรือเครื่องมืออุปกรณ์
ตลอดจนแรงกดดันทั้งภายในและภายนอกรอบด้านถ้าเราสามารถคิดถึงอุปสรรคต่างๆ
เผื่อเอาไว้ก่อนโอกาสที่เราจะสามารถแก้ไขปัญหา
ฟันฝ่าอุปสรรคก็น่าจะมีมากขึ้นใช่ไหมล่ะยิ่งห้วงปีนี้
วิกฤตเศรษฐกิจโลกกำลังคุกคามเศรษฐกิจไทย
และกระทบชิ่งส่งผลให้เศรษฐกิจในครอบครัวเราย่ำแย่ลงไปด้วย
หากใครเคยคิดเรื่องแบบนี้เผื่อเอาไว้
ก็คงจะหาทางออกให้แก่ตัวเองได้ไม่ยากส่วนใครที่ยังไม่เคยคิด
จะเริ่มต้นคิดกันตอนนี้ก็ไม่ว่าอะไรนะครับ
"เพราะการคิดแบบ "เผื่อไว้" นั้น มีเป้าหมายเพื่อความปลอดภัยของเราเอง"
ถ้าเราคิด "เผื่อไว้" ก่อน
โอกาสที่เราจะปลอดภัยก็มีมากขึ้นเช่นเดียวกับการใช้ชีวิต
ถ้าเราสามารถคิด "เผื่อไว้" บ้างเช่นคิดเผื่อว่า
วันหนึ่งเราก็ต้องพลัดพรากจากคนที่เรารักคิดเผื่อว่า
ตัวเราเองนี้สักวันก็ต้องแก่ ต้องเจ็บ และต้องตายคิดเผื่อเอาไว้เช่นนี้
จะทำให้เมื่อวันเวลาดังกล่าวมาเยือน
เราจะกลายเป็นบุคคลที่ได้รับผลกระทบจากความทุกข์น้อยลง
"สวัสดี"
หน้า 17
