ขอบพระคุณ http://www.oknation.net/blog/print.php?id=445969
“ผมเคยเป็นครูประถม 5 ซึ่ง สอนเด็ก ๆ เสมอ
เวลาพวกเขาทะเลาะกัน ผมบอกให้เขาฟังคนอื่นบ้าง
เพราะเหตุผลของตัวเองใช่ว่าจะถูกต้องทั้งหมด
แต่ในโลกของการเมืองมันไม่ใช่เช่นนั้นเลย
ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายทะเลาะกัน โต้เถียงกัน
โดยเอาแต่เหตุผลของตัวเองเป็นที่ตั้ง
บางครั้งทะเลาะกันก็มีข้อสรุป แต่บางครั้งก็ไม่มี
บางครั้งก็ต้องลงคะแนนกัน
แต่การตัดสินใจในการลงคะแนน
ก็ไม่ได้คำนึงถึงผลของการตัดสินใจนั้นเลยว่า
จะมีผลกระทบต่อประชาชนแค่ไหน
การลงคะแนนของนักการเมืองนั้นขึ้นอยู่กับพรรค
และผู้มีอำนาจในพรรคเป็นหลัก
นั่นทำให้ผมรู้สึกว่ายิ่งห่างไกลจากเมืองมากขึ้น”
“แต่ เมื่อผมถูกทาบทามให้เป็นนายกฯ
ผมยอมรับเพราะผมคิดว่าผมจะทำอะไรให้ประชาชนได้บ้าง
มีคนบอกว่า ผมควรจะรับเพราะ
ผมจะสามารถสร้างความหวังให้แก่เด็กๆได้
ตั้งแต่วันที่ผมให้สัญญากับประชาชนครั้งนั้นว่า
จะใช้มือ ใช้ตา ใช้หูและใช้ขา ทำงานอย่างเต็มที่
ผมรักษาสัญญานั้นไว้ตลอด ผมรู้สึกว่า
ผมเริ่มใกล้ชิดการเมืองเข้าไป”
“เพราะ ด้วยตำแหน่งที่ผมมี
ผมสามารถที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรได้
ผมสามารถเปลี่ยนประเทศนี้ให้
เป็นอย่างที่ผมอยากให้เป็นได้
แต่กระนั้นอาจจะเป็นเพราะผมไม่มีประสบการณ์พอ
ผมถึงไม่สามารถทำอะไรได้เลยอย่างที่ผมต้องการ
และอย่างที่ประชาชนคาดหวัง
และยังทำให้คนที่สนับสนุนผมต้องผิดหวัง
ด้วยการคัดคนที่มีเรื่องรับสินบนมา
รับตำแหน่งรัฐมนตรีอีก”
“แต่ผมเรียนรู้หลายอย่างจาก 50 วันที่เป็นนายกฯ
ผมได้เรียนรู้ว่า มีนักการเมืองที่เล่นการเมืองเพราะความโลภ
มีนักการเมืองที่เล่นการเมืองด้วยความรับผิดชอบ
มีนักการเมืองที่รู้ว่า ตัวเองทำผิดและยอมรับมัน
รู้ว่ามีข้าราชการที่ทำทุกอย่างเพื่อชาติ
รู้ว่ามีตำรวจที่พร้อมจะตายแทนประชาชน
รู้ว่านักการเมืองต้องเข้าถึงประชาชนให้ได้
เรื่องทั้งหมดนี้ทำให้ผมตัดสินใจที่จะลาออก
เพื่อแสดงความรับผิดชอบต่อเรื่องทั้งหมด”
“แต่ขณะเดียวกัน ผม ก็ต้องการให้นักการเมือง
รัฐมนตรีและส.ส.ทั้งหมดร่วมรับผิดชอบด้วย
ผมจึงขอประกาศยุบสภาในตอนนี้เพื่อ
เปิดโอกาสให้ประชาชนได้ใช้สิทธิเลือก
ตัวแทนของเขาอีกครั้ง”
“คะแนนเสียงของทุกคนครั้งนี้สำคัญมาก
จงลงคะแนนเลือกคนที่เขาเข้ามาทำงานตามเจตนารมณ์
จงเลือกคนที่รักษาสัญญา เลือกคนที่เมื่อเข้ามาแล้ว
ไม่ลืมว่าเขาเป็นตัวแทนของประชาชน
เชื่อเถอะครับว่าเรายังมีความหวังอยู่
เราเปลี่ยนแปลงการเมืองได้ด้วยตัวของเรา
เพราะประชาชนเป็นผู้กำหนดว่า
ใครจะมาเป็นนักการเมือง
ผมขอบอกว่าใครที่คิดว่าการเมือง
เป็นเรื่องเข้าใจยากนั้นไม่จริงนะครับ(หยิบ หนังสือ)
นี่คือคู่มือการเมืองสำหรับเด็กประถมที่เราเคยเรียนกันมา
เพราะฉะนั้น การยุบสภาครั้งนี้จึง
เป็นการสร้างความหวังและ
เติมเต็มฝันให้แก่ประชาชนและเด็ก ๆ”
“ผมเคยเป็นครูประถม 5 ซึ่ง สอนเด็ก ๆ เสมอ
เวลาพวกเขาทะเลาะกัน ผมบอกให้เขาฟังคนอื่นบ้าง
เพราะเหตุผลของตัวเองใช่ว่าจะถูกต้องทั้งหมด
แต่ในโลกของการเมืองมันไม่ใช่เช่นนั้นเลย
ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายทะเลาะกัน โต้เถียงกัน
โดยเอาแต่เหตุผลของตัวเองเป็นที่ตั้ง
บางครั้งทะเลาะกันก็มีข้อสรุป แต่บางครั้งก็ไม่มี
บางครั้งก็ต้องลงคะแนนกัน
แต่การตัดสินใจในการลงคะแนน
ก็ไม่ได้คำนึงถึงผลของการตัดสินใจนั้นเลยว่า
จะมีผลกระทบต่อประชาชนแค่ไหน
การลงคะแนนของนักการเมืองนั้นขึ้นอยู่กับพรรค
และผู้มีอำนาจในพรรคเป็นหลัก
นั่นทำให้ผมรู้สึกว่ายิ่งห่างไกลจากเมืองมากขึ้น”
“แต่ เมื่อผมถูกทาบทามให้เป็นนายกฯ
ผมยอมรับเพราะผมคิดว่าผมจะทำอะไรให้ประชาชนได้บ้าง
มีคนบอกว่า ผมควรจะรับเพราะ
ผมจะสามารถสร้างความหวังให้แก่เด็กๆได้
ตั้งแต่วันที่ผมให้สัญญากับประชาชนครั้งนั้นว่า
จะใช้มือ ใช้ตา ใช้หูและใช้ขา ทำงานอย่างเต็มที่
ผมรักษาสัญญานั้นไว้ตลอด ผมรู้สึกว่า
ผมเริ่มใกล้ชิดการเมืองเข้าไป”
“เพราะ ด้วยตำแหน่งที่ผมมี
ผมสามารถที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรได้
ผมสามารถเปลี่ยนประเทศนี้ให้
เป็นอย่างที่ผมอยากให้เป็นได้
แต่กระนั้นอาจจะเป็นเพราะผมไม่มีประสบการณ์พอ
ผมถึงไม่สามารถทำอะไรได้เลยอย่างที่ผมต้องการ
และอย่างที่ประชาชนคาดหวัง
และยังทำให้คนที่สนับสนุนผมต้องผิดหวัง
ด้วยการคัดคนที่มีเรื่องรับสินบนมา
รับตำแหน่งรัฐมนตรีอีก”
“แต่ผมเรียนรู้หลายอย่างจาก 50 วันที่เป็นนายกฯ
ผมได้เรียนรู้ว่า มีนักการเมืองที่เล่นการเมืองเพราะความโลภ
มีนักการเมืองที่เล่นการเมืองด้วยความรับผิดชอบ
มีนักการเมืองที่รู้ว่า ตัวเองทำผิดและยอมรับมัน
รู้ว่ามีข้าราชการที่ทำทุกอย่างเพื่อชาติ
รู้ว่ามีตำรวจที่พร้อมจะตายแทนประชาชน
รู้ว่านักการเมืองต้องเข้าถึงประชาชนให้ได้
เรื่องทั้งหมดนี้ทำให้ผมตัดสินใจที่จะลาออก
เพื่อแสดงความรับผิดชอบต่อเรื่องทั้งหมด”
“แต่ขณะเดียวกัน ผม ก็ต้องการให้นักการเมือง
รัฐมนตรีและส.ส.ทั้งหมดร่วมรับผิดชอบด้วย
ผมจึงขอประกาศยุบสภาในตอนนี้เพื่อ
เปิดโอกาสให้ประชาชนได้ใช้สิทธิเลือก
ตัวแทนของเขาอีกครั้ง”
“คะแนนเสียงของทุกคนครั้งนี้สำคัญมาก
จงลงคะแนนเลือกคนที่เขาเข้ามาทำงานตามเจตนารมณ์
จงเลือกคนที่รักษาสัญญา เลือกคนที่เมื่อเข้ามาแล้ว
ไม่ลืมว่าเขาเป็นตัวแทนของประชาชน
เชื่อเถอะครับว่าเรายังมีความหวังอยู่
เราเปลี่ยนแปลงการเมืองได้ด้วยตัวของเรา
เพราะประชาชนเป็นผู้กำหนดว่า
ใครจะมาเป็นนักการเมือง
ผมขอบอกว่าใครที่คิดว่าการเมือง
เป็นเรื่องเข้าใจยากนั้นไม่จริงนะครับ(หยิบ หนังสือ)
นี่คือคู่มือการเมืองสำหรับเด็กประถมที่เราเคยเรียนกันมา
เพราะฉะนั้น การยุบสภาครั้งนี้จึง
เป็นการสร้างความหวังและ
เติมเต็มฝันให้แก่ประชาชนและเด็ก ๆ”
