ที่มา ชมรมเบาหวาน รพ.จุฬาลงกรณ์ จดหมายข่าว
ฉบับที่ 121 เดือน ธันวาคม 2557 ชั้น 3
ศูนย์ส่งเสริมมิตรภาพบำบัด ตึกภปร. รพ.จุฬาลงกรณ์ พระราม 4
เล่าสู่กันฟัง
ชีวิตคนเรานั้นมันสั้นนัก!! จะตายวันตายพรุ่งไม่รู้!!
“ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ ”
คํากล่าวนี้ คงไม่เกินความจริงมากนักเพราะนับว่าเป็น
สัจธรรมที่แท้จริงแห่ง ชีวิตว่าคนเราทุกคน ไม่มีใครหนีความตายพ้น
เซลส์แมนหนุ่มอนาคตไกลคนหนึ่งเป็นคนที่ดูแลตัวเองและเอาใจใส่ตนเองดี
เหล้าไม่กิน บุหรี่ ไม่สูบ อบายมุขไม่ข้องเกี่ยว
ร่างกายแข็งแรงไม่เจ็บป่วยอะไร และทั้งชีวิตที่ผ่านมาก็ไม่เคยไปตรวจร่างกายประจําปี
วันหนึ่ง ไปหาหมอเพื่อ ตรวจร่างกายทั่วไป หมอตรวจแล้วพบว่า
เขาเป็นมะเร็งตับ เพียงไม่นาน อาการเขาก็ทรุดลงมากจวบจนวาระสุดท้าย เขาก็เสียชีวิต
มีหลายคนบอกว่า ชีวิตนั้นสั้นนัก อยากทําอะไรก็ทํา
โดยเฉพาะความดีหมั่นทํากันไว้ จิตใจเราจะได้เป็นสุขแม้ว่าร่างกายของเรา
เราจะควบคุมไม่ได้ไม่รู้หรอกว่า วันหนึ่งจะเกิดอะไรขึ้นกับเรา อุบัติเหตุ ป่วย โรคร้าย
อายุขัยหรืออะไรก็ตามจะมาเอาร่างกายของเราคืนไป ก็เป็นธรรมดาครับ
สัจธรรมของชีวิต สําหรับวัยเด็ก วัยรุ่น การตายเป็นเรื่องใหญ่
เพราะในวัยนี้ยังไม่เคยเห็นใครตายกันมาก่อน เมื่อเราเติบโต เป็นผู้ใหญ่
จนสู่วัยกลางคนเราก็จะเห็นคนใกล้ชิดหรือคนที่เรารู้จักจากไปทีละคนสองคนและหลายคน
ยิ่งเราอายุมากขึ้น ก็จะพบเจอมากขึ้น ต้องไปงานศพใครต่อใครมากขึ้น
จนวันหนึ่งที่ไม่ต้องไปงานเหล่านั้นแล้วเพราะกลายเป็นเราที่เป็นเจ้าของงานเสียเอง
การที่ผู้เขียนเขียนเรื่องนี้ขึ้นมาก็เพื่อกระตุ้นย้ำเตือนตนเองและเพื่อนสมาชิกฯ
ให้ตระหนักและให้ความสําคัญกับการดูแลรักษา สุขภาพของตนให้ดีที่สุด
ทั้งสุขภาพร่างกายและสุขภาพจิตใจใช้ชีวิตในแต่ละวันอย่างมีความสุข ทําความดี
ละเว้นความชั่วและทําประโยชน์ ให้กับครอบครัวและสังคมเพื่อที่ว่า
วันหนึ่งที่เราต้องคืนร่างกายของเรากลับไปสู่ธรรมชาติ
เราก็จะมีความสุขหมดห่วง หมดกังวลต่อสิ่งใดๆ
เพราะความตายนั้นไม่ใช่เรื่องน่ากลัวแต่อย่างใด
ขึ้นปีใหม่แล้ว จงอวยพรให้กับตนเองและเติมสิ่งดีๆ ให้กับชีวิต
นี่ก็เหลืออีกไม่กี่วันแล้วนะที่ปีมะเมียม้า (ปีชวดหนู 2563)
จะควบจากเราไปเพื่อเปิดทางให้เจ้าแพะมะแม (ปีฉลูวัว 2564)
เข้ามาแทนที่
และก็กลายเป็นธรรมเนียม ปฏิบัติของการส่งท้ายปีเก่าและต้อนรับปีใหม่ไปแล้วที่ทุก ๆ คน
จะต้องให้ศีลให้พรอํานวยอวยชัยให้แก่กัน และก็อย่าลืมอวยพรวันปีใหม่
ให้กับตัวเองด้วยละ เพราะจะว่าไป เราเคยให้พรคนอื่นในวันสําคัญ
หรืออยากให้คนอื่นอวยพรให้เรามาก ๆ แต่สิ่งที่เราต้องไม่ลืม
ก็คือ การให้ พรกับตัวเราเองให้ของขวัญและให้กําลังใจกับชีวิตที่สมบุกสมบันของเรา
ในปีแต่ละปีที่ผ่านมาและก็ผ่านไปทุกชีวิตต่างก็มีเรื่องราว
มีสิ่งต่าง ๆ เข้ามามากมายเกิดขึ้น คงอยู่ และเปลี่ยนแปลงไปตลอดเวลารวมถึง
อายุ ที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสําคัญ อย่างไรก็ตามแม้ว่า อายุ ที่เพิ่ม จะทําให้เรา
แก่ขึ้นแต่ก็ทําให้เรามีประสบการณ์ต่าง ๆ มากขึ้นเช่นกัน
ในวาระดีถีขึ้นปีใหม่ 2558 (2564) นี้ในนามของชมรมเบาหวานฯ
ขออวยพรให้เพื่อนสมาชิกฯรวมถึงญาติพี่น้องของท่านทุก ๆ คน
จงประสบความสําเร็จในทุกสิ่งตามเป้าหมายที่ได้ตั้งใจไว้ทุกประการ
เงินทอง ความรักและครอบครัว มีแต่เพิ่มไม่มีลด
( ยกเว้นหนี้สิน ขอให้มี แต่ลด ไม่มีเพิ่ม )
มีแต่ความสุขสมหวังในทุก ๆ วันของชีวิต
มีความเจริญก้าวหน้าไปด้วยดีตามเป้าหมายที่ตั้งไว้ สุขภาพแข็งแรง
โรคภัยไม่เบียดเบียนและสุดท้ายนี้ขอให้ทุกท่านปลอดภัยจากภยันตราย
หรือสิ่งไม่ดีทั้งปวง มีโชค มีลาภ สําเร็จ สมหวังกันทุกคนนะครับ
