เพลง : ฉันเลยโอเค
ศิลปิน : เพ็ญพักตร์ ศิริกุล
คำร้อง : มนต์ชีพ ศิวะสินางกูร
ทำนอง : วรฤทธิ์ เล่ห์วิสุทธิ์
เรียบเรียง : วรฤทธิ์ เล่ห์วิสุทธิ์
ยี่สิบกว่าปีมาแล้ว ผมเพิ่งเริ่มต้นทำงานกับแกรมมี่ใหม่ๆ
หน้าที่หลักๆก็คือการเขียนเนื้อเพลง
โดยมีแผนกดนตรีเค้าก็ทำดนตรีมา
มีทำนองมาด้วย...เราเรียกมันว่า เดโม
เราก็มีหน้าที่ฟังเดโม แล้วก็จินตนาการว่า
ไอ้ทำนองแบบนี้ ดนตรีแบบนี้
และศิลปินคนนี้...มันควรจะร้องเรื่องอะไร
ใช้คำแบบไหนมั่ง...ก็ต้องแต่งให้ครบจบเพลง
นั่นคือภาพรวมๆของระบบการผลิตเพลงยุคนั้น...
คราวนี้มันก็มีอยู่ยุคนึง แกรมมี่มีนโยบายเอาดาราหรือคนดังมาร้องเพลง...ช่วงนั้นก็มีเช่น
กวาง กมลชนก...นิด อรพรรณ
แล้วก็...ต่าย เพ็ญพักตร์...
เจ๊ต่ายแกอายุมากกว่าผมหน่อยนึง...ผมเลยเรียกแกว่า พี่ต่าย
ไม่รู้ทำไม หน้าตาอย่างผมมันดูสนุกสนานรึยังไง...
มักจะถูกมอบหมายให้เขียนเพลงเร็วๆ
เพลงสนุกอยู่ประจำ...เพลงชุดพี่ต่าย ผมก็ถูกวางให้เขียนเนื้อเพลงนี้...
ทีมแต่งเพลงกับศิลปิน ก็ต้องมาพูดคุยทำความรู้จักกันให้ดี...
ครั้งแรกที่ผมเห็นพี่ต่าย ก็รู้สึกคุ้นเคย เพราะเคยเห็นมาบ่อยๆ...แต่เห็นมาจากทางไหน
หนุ่มๆสมัยนั้นรู้กันดี...ไม่ต้องบอก 555
บรีฟสำหรับเพลงนี้คือ...สนุก และเซ็กซี่...
ผมก็จัดเต็ม...เซ็กซี่เหรอ อ๋อ ได้...
เนื้อเวอร์ชั่นแรกที่เขียนมา ไม่ใช่แบบที่ร้องอันนี้
แต่มันเป็นเซ็กซี่แบบอุบาทว์มาก
จนเพื่อนๆผมเอามาล้อจนทุกวันนี้เมื่อพูดถึงเพลงนี้ขึ้นมา...
ในการทำงานปกติ เมื่อใครเขียนเนื้ออะไรมา
ก็จะเอามาเขียนขึ้น white board ช่วยกันร้อง
ช่วยกันวิจารณ์...ไอ้เนื้อเวอร์ชั่น sell face อันนั้น...
ผมก็เขียนขึ้นกระดาน
ด้วยความมั่นใจ...เซ็กซี่แน่นอน...
เปิดดนตรี มองเนื้อบนกระดาน...ตอนแรกทุกคนก็ช่วยกันร้อง...
ไม่นานก็ค่อยๆเงียบ เหลือผมร้องคนเดียว...อย่างเด๋อด๋า...
ร้องไปก็เพิ่งรู้สึก...เออ เนื้อกูแม่งอุบาทว์จริงๆว่ะ
เพลงจบ...ที่ประชุมนั่งอึ้ง แล้วก็เป็นความซวย...พี่ป้อม อัสนีเข้ามานั่งด้วยวันนั้น...
ปกติพี่ป้อมแกไม่ค่อยวิจารณ์ใครเท่าไหร่ แต่แกคงทนไม่ไหว
ก็พูดออกมาหน่อยนึง...เอ่อ เราว่า เนื้อมันน่ากลัวนะเป็ด...
ยิ่งดูก็ยิ่งรู้สึก...เออ กูเขียนอะไรมาวะ...รีบลบ แล้วไปเขียนมาใหม่...
จนเป็นเวอร์ชั่นที่ได้ยินเนี่ยแหละครับ
เนื้อเวอร์ชั่นอุบาทว์ เขียนว่ายังไง...ผมไม่บอกแล้วกัน
แต่ขอแรง ใครยังไม่ได้สับ...ช่วยสับให้ช่องผมด้วยนะครับ
ขอบคุณอย่างหนักหน่วง
อืมมม...ถ้ามี subscriber ถึงพันเมื่อไหร่...อาจจะมาบอก
