บทความพิเศษ
ชีวิต ทั้งร่างกายและจิตใจต่างก็เรียกร้องหาความสงบ
และผ่อนคลาย แต่สังคมยุคโลกาภิวัตร ยุค Hi-Tech
เป็นสังคมแห่งการแข่งขันจะทำอะไรต้องรีบ
เวลากลางวันเป็นเวลาทำงานตามปกติ
โดยทั่วไปคนเราทำงานวันละประมาณ 8 ชั่วโมง
และภาคค่ำเป็นเวลาแห่งการพักผ่อน
เราใช้เวลา นอนไม่ควรต่ำกว่า 7-8 ชั่วโมงเช่นกัน
แต่ความบีบคั้นที่เกิดจากการแข่งขันคนเราต้องทำงานมากขึ้น
ใช้เวลาพักผ่อนน้อยลง เวลาที่ให้กับการสันทนาการปฏิสัมพันธ์
ระหว่างสมาชิกในครอบครัว และ ระหว่างคนรอบข้างก็น้อยลงไป
ชีวิตจึงเครียดทั้งกายและใจ ฉะนั้นหลายคนหาทางคลายเครียดด้วย
วิธีต่างๆ เช่น ให้เวลากับความบันเทิงหลากหลายรูปแบบ
บ้างก็พึ่งพาสิ่งมึนเมา ยาเสพติดเพื่อคลายเครียด
การแข่งขันนอกจากสร้างความเครียดแล้วยัง
สร้างความวิตกกังวลซึ่งเพิ่มความ
เครียดเป็นทวีคูณ ชีวิตสังคมยุคนี้มองไปทางไหนก็เห็นแต่ภาพแห่ง
ความรีบเร่ง ลูกเล็กเด็กแดงก็พลอยเป็น
เหยื่อของความเร่งรีบกับเขาด้วย
พวกเขาต้องถูกปลุกให้ตื่นแต่เช้ารีบตามพ่อ-แม่
ผมเห็นเด็กบางคน ไม่มีเวลาพอที่จะรับประทานอาหาร
ที่บ้านต้องรับประทานในรถขณะเดินทาง
ความเครียดที่เกิดจากความเร่งรีบส่งผลทางลบต่อชีวิตอย่างมากมาย
เริ่มจากความ ผิดปกติใน ร่างกาย ทำให้เกิดโรคภัยไข้เจ็บนานาชนิด
ต่อมาความผิดปกติทางประสาท และนำไปสู่โรคจิต
โรคประสาท เช่น โรคซึมเศร้า ประสาทหลอน
และในที่สุดกลายเป็นคนวิกลจริต ปัญหาสังคมที่เราเห็น
อยู่ทุกวันนี้ การแสดงออกของวัยรุ่นที่เราไม่เคยคาดคิด
ไม่มีใคร ปฏิเสธได้ว่าส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากความเครียด
เขาทำเพื่อความสะใจและคลายเครียดทางอารมณ์
จนขาดจิตสำนึกว่าผลร้ายที่จะเกิดขึ้นกับตน
ครอบครัว และสังคม จะเป็นอย่างไร
ในเวลาเช่นนี้แต่ละคนควรตระหนักและมีสติ
หยุดคิดสักนิดใช้การสังเกตสักหน่อย
ถ้าจะเปรียบกับตัวเองขณะนี้ขับรถด้วยความเร็วสูง
กำลังเหยียบคันเร่งอย่างแรง
จงมีสติและค่อยๆ ผ่อน คันเร่งลง
ให้รถวิ่งช้าลง การลดความเร่งรีบจะลดความเครียด
ในเวลานั้นเราจะมีโอกาสได้เห็นบางอย่าง
และได้พบความงามของชีวิตที่ไม่เคยมอง เห็น
เช่นเดียวกันกับเมื่อเราชะลอความเร็วของรถเราสักหน่อย
ก็จะเห็นความงามของ ธรรมชาติล้อมรอบตัวเรา
วิธีที่จะช่วยให้ความเครียดจากความเร่งรีบ ค่อยๆ ผ่อนคลาย
แต่ละคนควรเรียนรู้ที่ จะไปหาความสงัดของธรรมชาติ
การเข้าหาความสงัดในธรรมชาติไม่ใช่การหนีชีวิตหรือเป็นคนว้าเหว่
แต่เกิด จากความตั้งใจของเราเพื่อให้ชีวิตมีความสงบ
จะเรียกว่าธรรมบำบัดคงจะไม่ผิด ผู้นำศาสนาสำคัญๆ เช่น
พระพุทธเจ้าก็ได้พบธรรมในความสงัดท่ามกลางธรรมชาติ
พระเยซู คริสต์พระองค์ปลีกเวลาและแยกพระองค์เอง
จากฝูงชนไปในที่สงัดหลายครั้ง โมเสสใช้เวลา 40 วัน 40 คืน
ในที่สงัดกับธรรมชาติในการติดต่อกับพระเจ้า
ฉะนั้น ถ้าไม่อยากให้ชีวิตเกิดอุบัติเหตุ
อยากให้ร่างกายมีสุขภาพดี อยากให้ความคิดโปร่งใส
มองเห็นธรรม มองเห็นความจริงและรายละเอียดของชีวิต
และอยากให้ครอบครัวและสังคม มีความสงบสุข
ขอให้จัดตารางเวลาหาที่สงัดเข้าหาธรรมชาติอันงดงาม
ที่พระเจ้าทรงประทานให้ เราจะพบว่าในธรรมชาติแท้จริง
เช่นมหาวิทยาลัยชีวิต ถ้าท่านรักชีวิต
ทั้งของตนเองและผู้อื่นจงลดความเร่งรีบ
และหาที่สงบมองดูชีวิตให้ดีว่ากำลัง ไปทางไหน
เพื่ออะไรถูกทางจริงๆ หรือไม่
จงไปหาที่สงัดและช่วยให้ใจสงบ
