http://teetwo.blogspot.com/2007/10/blog-post_10.html
เนื้อร้อง ดวงใจ สุริยา
ขับร้อง พลอย พรรณาราย
ขับร้อง นันทนา พงษ์ปฐม
อันพระคุณแม่นับคณา เกินกว่ายากหาไหน
พสุธาที่กว้างไกล ยังไม่เท่าแม่นี้
รวมแผ่นฟ้ามหานที พระคุณแม่นี้มากเสียยิ่งกว่า
ยามแม่อุ้มท้อง แสนทรมา
เมื่อลูกเกิดมา แม่นั้นยินดี
ยามหนาวลูกนอนแม่ซ่อนอกไว้
ยามร้อนผิวกายแม่ใช้พัดวี
ยามหิวคราใดแม่ให้ห่วงหา
ป้อนน้ำข้าวปลาลูกแสนเปรมปรีดิ์
พระคุณแม่นั้น อนันต์เหลือที่
ผู้ใดจะมีเสมอเหมือนได้
แม่ทนอ่อนล้า เลี้ยงมาจนใหญ่
แม่ยอมเหนื่อยกาย หาเงินส่งเสียให้เรียน
จงอย่าลืมคิดทดแทนคุณท่าน ก่อนบั้นปลาย
แม่เปรียบดังเหมือนร่มไทรใบแก่แผ่เหนือเศียร
วัยผ่านพ้น สักวันคงเปลี่ยน
คอยหมั่นเพียร เยี่ยมเยียนเมื่อท่านชรา
แม่คงชะแง้อยากแลเห็นหน้า
แม้ลูกไม่มา แม่คงเจ็บช้ำฤดี
อย่าทิ้งให้แม่ได้แต่หงอยเหงา
มองหาลูกเต้าสักคนไม่มี
อย่าคิดลืมแม่เมื่อแก่ชรา
ท่านเลี้ยงเรามาช่วยชุบชีวี
เลือดในอกนั้น กลั่นจนล้นปรี่
น้ำนมแม่นี้ มีค่านับอนันต์
ผู้คนหมื่นแสนทั่วแดนนับล้าน
แต่ว่าแม่นั้นเห็นมีอยู่แค่คนเดียว
ผู้คนหมื่นแสน ทั่วแดนนับล้าน
แต่ว่าแม่นั้น เห็นมีอยู่แค่คนเดียว
