พศิน อินทรวงค์
1. เมื่อคุณเกิดมา คุณอาจรู้สึกว่าแม่ของคุณแก
ท่านฝันว่า วันหนึ่งท่านจะมีครอบครัวที
มีครอบครัวที่อบอุ่น แต่ชีวิตไม่ใช่นิยามที่จะเขียนได้อย่างใจ
“ช่างมันเถอะไม่เป็นไร” ท่านคงคิดอย่างนั้น
เพราะอย่างน้อยที่สุด ชีวิตก็พาให้
คุณกับท่านมาเจอกันจนได้
2. นอกจากต้องแบกน้ำหนักเกือบ 15 กิโลกรัม ตลอดระยะเวลาเกือบสิบเดือนแ
ยังเป็นวันเดียวกับ
วันที่ท่
คุณอาจเคยได้ยินมาบ่อยๆ
ว่าการคลอดลูกมันเจ็บมาก
แต่คุณไม่มีวันรับรู้ความรู้สึกนั้นได้จริงๆ
จนกว่าถึงวันที่คุณต้องคลอด
3. แม่ของคุณเคยรูปร่างดีกว่านี้ เคยผิวพรรณที่เปล่งปลั่งก
ท่านเคยสวยกว่านี้มาก จนถึงวันที่มีคุณ รูปร่างของท่าน ผิวพรรณของท่าน ไม่มีวันเหมือนเดิมอีกต่อไป
เส้นผมของท่านร่วงเป็นกระจุ
ท่านคงจะเป็นผู้หญิงที่มี
รู
4. ในอดีต เวลาส่วนใหญ่ในชีวิตของแม่ เคยเป็นของท่านเอง
ท่านจะไปไหนก็ได้ จะทำอะไรก็ได้ จะเที่ยวสนุกหรือทำเพื่อตัว
แค่ไหนก็ได้ สิ่งนี้ได้เปลี่ยนไปตั้งแต่
สองเดือนแรกที่คุณเกิดมา แม่ของคุณต้องอุ้มคุณตลอดเว
เพราะคุณร้องไห้ตลอดเวลา
คุณตื่นทุกๆ สองชั่วโมง ขับถ่ายทุกๆ สองชั่วโมง
ทำให้ท่านต้องอยู่ใกล้ชิดคุ
ไม่มีเวลาไปไหนมาไหน
หนึ่งปีแรก ที่คุณหัดเดิน แม่ของคุณต้องเดินตามคุณตลอ
เพื่อไม่ให้คุณเป็นอัน
ถูกใช้เพื่อซื้อของจำเป็นให้คุณ ค่าคลอด ค่ารักษา ค่าฉีดวัคซีน
ค่านม ค่าของ ค่าเสื้อผ้า
มันไม่ง่ายเลยสำหรับเงินก้อ
เริ่
5. เมื่อคุณเข้าเรียนอนุบาล
แม้มันเป็นเรื่องธรรมดาที่
ค
แต่ท่านก็เป็นห่วงคุณอยู่ดี
ท่านคิดในใจว่า
“โอ้โห ค่าเรียนอนุบาลทำไมแพงจัง”
เมื่อท่านคิดได้อย่างนั้น
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นของใ
ของท่านจึงถูกลดคุ
กินถูกๆ ใช้ของถูกๆ
ใส่เสื้อผ้าถูกๆ ทำทุกอย่างเพื่อลดค่าใช้จ่า
เพื่อให้คุณมีสิ่งที่ดีที่ส
แม่ของคุณแทบไม่ได้ไปเที่ยว
เวลาท่านคิดถึงอนาคต มันไม่ใช่อนาคตของท่าน
แต่เป
อีกต่อไปแล้ว ความเป็นแม่ของท่านมากขึ้นท
ท่านได้ทำอะไรอีกหลายอย่างที่ ไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะทำ
เพื่อที่คุณจะได้รับการศึกษ
6. เมื่อคุณเป็นวัยรุ่น ทุกอย่างดูจะยากขึ้นอีกมาก
จากแม่ที่เคยเป็นคนที่ให้คำ
ท่านกลายเป็นคนที่ไม่รู้อะไ
คุณเริ่มมีสังคมเป็นของตนเอ
เริ่มพูดไม่เพราะกับแม่ เริ่มโกรธแม่บ่อยขึ้น
แต่คุณรู้อะไรไหม คุณยังเป็นเด็กน้อยเสมอในสา
7. ครั้งแรกที่คุณอกหัก แม่แอบมองคุณอยู่ห่างๆ
ท่านอาจบอกว่าท่านไม่โกรธคน
แต่ความจริงแล้วท่านโกรธมาก
ท่านคิดเสมอว่า ทำไมคุณต้องไปเสียน้ำตาให้ค
มันมีสิทธิ์อะไรมาทำให้คุณเ
ท่าน ตอนนั้นคุณลืมไปแล้วว่าใครรักคุณมากที่สุด
ท่านอยากจะบอกคุณว่า
“ใครจะทิ้งคุณก็ช่างแม่งมัน
แต่ชั่วชีวิตนี้ท่านจะเป็นค
8. เมื่อคุณเรียนจบ แม่ของคุณยิ่งดีใจกว่าคุณหล
9. วันแรกของการทำงาน เหมือนวันเปิดโลกใบใหม่สำหรับคุณ คุณกำลังอยู่ในโลกใบใหม่ ขณะที่ท่านอยู่ในโลกใบเดิม คุณมองไปไกลถึงฝั่งฝัน ขณะที่ท่านยิ่งคิดถึงคุณในว
10. คุณได้เจอกับคนที่ใช่ และไม่ใช่อีกหลายคน มีคนเข้ามาและจากไป แต่ท่านก็ยังมองคุณอยู่ห่าง
มีหลายอย่างในชีวิตคุณที่ท่
ช่วงเวลานี้ ท่านได้กลายเป็นอากาศที่คุณ
11. ในที่สุด ชีวิตของท่านก็เดินทางมาถึง
“คุณจะพบคนดีที่จะดูแลคุณได้ ชั่วชีวิตรึเปล่า และถ้าคุณพบแล้ว เขาคนนั้นจะทอดทิ้งคุณไปหรื
ท่านก็แค่คนแก่ๆ คนหนึ่งที่เป็นห่วงลูกตัวเอ
ไม่ควรยึดติด แต่จะไม่ให้ยึดติดในความสุข
ท่านไม่เคยทำมันได้เลย
12. ชีวิตของคุณกำลังรุ่งโรจน์ ขณะที่ชีวิตของท่านกำลังร่ว
13. วันหนึ่ง ท่านเรียกคุณเข้าไปพบ ท่านพูดบางอย่าง
เหมือนมันเลื่อนลอย คำพูดนั้นเบาบาง เหมือนไม่มีอะไร
ท่านเริ่มรู้วาระของท่านแล้
คุณกับท่านต้องจากกันตลอดไป
แต่คุณไม่รู้หรอกว่าคุณมีคว
แม้คุณคิดว่าคุณรู้ แต่นั้นช่างห่างไกลกับ
ความรู้สึกของท่านที่มีต่อคุณ
คุณลืมเรื่องราวหลายอย่างระ
บางครั้งท่านมองดูคุณ
ภูมิใจ ดีใจ และเสียใจกับสิ่งที่คุณทำ
ชีวิตก็เป็นอย่างนี้ ใกล้หมดเวลาของท่านเต็มที
สายลมพัดผ่านเบาๆ
แล้วชีวิตของคนที่รักคุณที่
***แด่ผู้หญิงที่ได้ชื่อว่า
ขอให้ลูกทุกคนอ่านแล้วคิดตา
ขอให้แม่ทุกคนอ่านแล้วคิดตา
และมันจะเป็นเช่นนี้ไปชั่วกัลปาวสาน***
***ติดต่อ พศิน อินทรวงค์***
วิทยากร/บรรยาย/หนังสือ/
https://www.facebook.com/
***ติดตามช่องยูทูป***
พศิน อินทรวงค์ - Pasin Intarawong
https://www.youtube.com/
