“มหาบพิตร ในหลวงทรงถาม พระอรหันต์ตอบ”
หนังสือที่ประมวลบทพระราชปุจฉา-วิสัชนาธรรมอัน ทรงคุณค่า
ระหว่าง "พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว" กับ "พระอริยสงฆ์"
ผู้มีปัญญาบารมีอันสูงส่ง อาทิ สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชสกลมหา สังฆปริณายก
ผู้เคยเป็นพระพี่เลี้ยง
เมื่อครั้งที่ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงออกผนวช ท่านพุทธทาสภิกขุแห่ง
สวนโมกขพลารามและพระอริยเจ้าสายพระปากรรมฐานที่
พระองค์ทรงนับถือ เป็นพระอาจารย์ เช่น หลวงปูดูลย์ อตุโล หลวงพ่อพุธ ฐานิโย หลวงปูฝั้น อาจาโร
หรือหลวงพ่อเกษม เขมโก ซึงทุกถ้อยธรรมที่ปรากฏในหนังสือ เล่มนี้
ล้วนลึกซึ้งด้วยอรรถและพยัญชนะ
แสดงถึงปฏิปทาธรรมอันแน่วแน่ และจริงจังของพระมหากษัตริย์ผู้เป็นธรรมราชา
หากเราได้ศึกษาก็เสมือน หนึ่งได้อ่านหนังสือธรรมะเล่มใหญ่เล่มหนึ่งเลยทีเดียว
ใหลวงท่านทรงถามหลวงพ่อพุธ ฐานิโยว่า
“รูปขันธ์เมื่อแยกออกจากขันธ์ทั้ง ๔ คือเวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณแล้ว
ตัวรูปขันธ์จะเคลื่อนไหวได้หรือไม่” .... “
จิตตอนที่รู้สมมุติบัญญัติเข้าปรมัตถ์นี้มีสภาพเป็นอย่างไร” ....
“ทำไมมรรค ๘ จึงมีปัญญาอยู่ ๒ อย่าง” ...
“คำว่า วิญญาน หมายความว่า ธาตุรู้ ใช่ไหมขอรับ” ฯลฯ
